DEVIYAR ILLAM: September 2019

Friday, September 27, 2019

மொழி அரசியல்

நெருங்கிய நண்பர்கள் என்னுடன் பேசும் போது பழைய விசயங்களை, பழைய தலைவர்களைக் குறை சொல்லாதீர்கள். அவர்கள் அப்போது இருந்த, வாழ்ந்த சூழலையும் கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்றார்.

உண்மைதான்.

ஆனால் தமிழகத்தில் மொழியை வைத்து அரசியல் செய்து அதிகாரத்தைப் பிடித்தவர்கள் மூலம் தமிழுக்கு என்ன மரியாதை கிடைத்துள்ளது? எப்படி வளர்த்து விட்டுச் சென்றுள்ளார்கள் என்பதனை நான் சொல்ல விரும்பவில்லை.

கேரளா, ஆந்திரா, கர்நாடகா போன்ற மற்ற தென் இந்திய மாநிலங்களில் அந்தந்த மாநில மொழிகள் தான் மேலிருந்து கீழ் வரைக்கும் ஆட்சி புரிகின்றது. அத்துடன் இந்தி முதல் பல மொழிகளும் பள்ளிகளில் கற்பிக்கப்படுகின்றது.

எந்த அரசியல்வாதிகளும் மொழி அரசியல் செய்யவில்லை. எங்கள் உயிருக்கு நேர் என்று கதையளக்கவில்லை. செயலில் காட்டினார்கள். விரைவாக வளர்கின்றார்கள். ஹிந்தி மொழியை மத்திய அரசாங்கம் இங்கே திடீரென்று எங்கே வேண்டுமானாலும் கொண்டு வந்து திணிக்க முடியும்.

ஆனால் மற்ற மாநிலங்களில் திணித்தால் டவுசரை கழட்டி விடுவார்கள்.

இயல்பாகவே மொழியைக் கற்பது என்பது வேறு. திணிப்பது என்பது வேறு என்ற உண்மையான கொள்கையைப் பின்பற்றுகின்றார்கள். ஹைட்ரோ கார்பன், மீத்தேன், ஈத்தேன் என்று இங்கே மத்திய அரசாங்கம் நினைத்தபடியெல்லாம் செயல்படுகின்றது. பொன்விளையும் பூமியாக இருக்கும் மாண்டியா மாவட்டத்தில் ஒரு ரிக் எந்திரத்தைக் கொண்டு போய் இறக்கிப்பார்க்கச் சொல்லுங்கள். அடுத்த ஒரு மணி நேரத்தில் அக்கு வேறு ஆணி வேறாக அந்த ரிக் இயந்திரத்தைப் பிரித்து காயலான் கடைக்கு அனுப்பி விடுவார்கள். அரசியல்வாதிகள் வாயைப் பொத்திக் கொண்டு ஒன்றுமே நடக்காதது போலவே இருப்பார்கள்.

அணுவுலைக் கழிவை கோலார் தங்க சுரங்கப் பகுதியில் சேமிக்க எண்ணமுண்டு என்று ஒரு பேச்சு தான் கிளம்பியது. அங்குள்ளவர்கள் கொடுத்த பரிசு கொஞ்சநஞ்சமல்ல. அன்று மாலையே திட்டம் வாபஸ் என்று அதிகாரப்பூர்வமான அறிக்கையும் வந்தது.

ஆந்திராவில் தலைநகர் உருவாக்கும் (அமராவதி) திட்ட மதிப்பில் 80 000 ஆயிரம் கோடி சொத்து சேர்த்துள்ளார் என்று சொல்லப்படுகின்ற சந்திரபாபு நாயுடு தில்லாக சிபிஐ உள்ளே வரக்கூடாது என்று உத்தரவு போடுகின்றார்.

உச்சநீதிமன்றம் என்ன கட்டளையிட்டாலும் கர்நாடகா இன்று வரையிலும் அது காற்றில் எழுதப்பட்ட மொழி போலவே பார்க்கின்றது.

ரயில்வே துறையில் கழிவு ஒப்பந்தங்கள் கேரளகாரர்கள் தான் எடுக்கின்றார்கள். ஆனால் கேரளா மாநிலத்திற்குள் எந்த ரயில் பெட்டியில் உள்ள கழிவுகளையும் சுத்தம் செய்ய மாட்டார்கள். ஒன்று தமிழ்நாடு அல்லது எல்லை தாண்டிய வட மாநிலங்களில் தான் கழுவித் துடைத்து ஆய் அனைத்தையும் சுத்தம் செய்வார்கள். நம்மவர்கள் காசு வாங்கிக் கொண்டு கேரளா தரும் மருத்துவ கழிவுகளையும் எங்கள் பூமியில் வந்து கொட்டி விட்டுச் செல் என்று ரத்தினக்கம்பளம் விரித்து வரவேற்கின்றார்கள்.

கடந்த ஐம்பது ஆண்டுகளில் தமிழகத்தில் வளர்ந்த தமிழ் மொழி குறித்து கனடாவில் வாழும் எழுத்தாளர் அ. முத்துலிங்கம் சொல்வதைக் கேளுங்கள். நாம் எதிர்க்க வேண்டியவர்கள் நம்முடன் இருக்கும் துரோகியா? டெல்லியில் இருக்கும் எதிரியா? என்பது புரியும்? -

*********

எழுத்தாளர் முத்துலிங்கம். கனடா.

சமீபத்தில் இக்வடோர் நாட்டுக்கு சென்று திரும்பிய நண்பர் ஒரு கதை கூறினார். அந்த நாட்டு அரச கரும மொழி ஸ்பானிஷ். அவர்களுடைய மக்கள் மொழியான குவெச்சா அழிந்து வருகிறது. அதை பேசுவோரும் குறைந்து விட்டார்கள். தென் அமெரிக்காவின் ஆதிவாசிகளான இன்கா இனத்தவர் பேசிய மொழி அது. அதை அழிவிலிருந்து காப்பாற்ற பெரும் முயற்சி எடுக்கப்பட்டது. இப்பொழுது மைக்ரோசொஃப்ட் நிறுவனம் குவெச்சா மொழி கம்ப்யூட்டரில் இடம் பெறும் தகுதி பெற்றுவிட்டது என அறிவித்திருக்கிறது.

ஒரு மொழியை பாவிக்காவிட்டால் அது அழிந்து போகும். தமிழ் நாட்டின் பிரபல கவி ஒருவர் தமிழை ஒன்றுமே செய்யத்தேவை இல்லை, அது தானாகவே வளரும் என்று சொல்லியிருப்பதாக செய்தி வந்திருக்கிறது. அமெரிக்காவின் ஹவாய் மாநிலத்தில் ஆங்கிலம், ஹவாய் மொழியை நசுக்கி வருவதால் ஹவாய் மொழி பேசுபவர்கள் அருகிவிட்டார்கள். 1984-ல் இருந்து அரசாங்கம் தலையிட்டு ஹவாய் மொழியை மறுபடியும் உயிர்ப்பித்து வருகிறது.

வேல்ஸ் நாட்டில் ஆங்கிலத்துக்கும் வேல்ஸ் மொழிக்கும் சம அந்தஸ்து. அப்படியிருந்தும் வேல்ஸ் மொழி பேசுபவர்கள் 20 சதவீதமாக குறைந்துவிட்டார்கள். இங்கேயும் அரசாங்கம் விழித்துக்கொண்டு மேலும் மொழி அழிவதை தடுத்து வருகிறது. அவர்கள் ஒன்றுமே செய்யாமல் விட்டால் அந்த மொழிகள் கிட்டத்தட்ட ஒழிந்தே போயிருக்கும். நூறு வருடங்களுக்கு முன்னர் ஹீப்ரு மொழி, எழுத்தில் மட்டுமே வாழ்ந்தது. இன்று ஏழு மில்லியன் மக்கள் அதை பேசுகிறார்கள், எழுதுகிறார்கள். 1948 -ல் அவர்களுக்கு ஒரு நாடு கிடைத்து ஹீப்ரு மொழி புதுப்பிக்கப்பட்டது. அந்த நாடு கிடைத்திருக்காவிட்டால் அவர்கள் மொழி அழிந்துபோயிருக்கும்.

சமீபத்தில் ஒரு தமிழ் நாட்டுக்காரரை சந்தித்தேன். அவர் ஆரம்பத்திலிருந்து தமிழ்நாட்டிலேயே படித்து பல்கலைக்கழக படிப்பை முடித்து மேல்படிப்புக்காக அமெரிக்கா வந்தவர். தமிழ் தடக்கி தடக்கித்தான் பேசுகிறார். அவருக்கு தமிழ் எழுதவும் வாசிக்கவும் தெரியாது. அவர் சொன்னார் தமிழ்நாட்டில் தமிழ் தெரியாமலே முழுப்படிப்பையும் படித்து முடிக்கலாம் என்று.

இது எப்படி சாத்தியமாகும்? ஸ்பெயின் நாட்டில் ஸ்பானிஷ் மொழி தெரியாமல் படிப்பை முடிக்க முடியுமா? பிரான்ஸ் நாட்டில் பிரெஞ்சு தெரியாமல் படிப்பை முடிக்கமுடியுமா? ஆனால் தமிழ்நாட்டில் இது சாத்தியம் என்று சொல்கிறார்கள். கனடாவில்கூட மாணவர்கள் பல்கலைக்கழக நுழைவுத் தேர்வுக்கு தமிழ் பாடத்தில் கிடைத்த மதிப்பெண்களை அவர்களுடைய தகைமையை தீர்மானிப்பதற்கு கணக்கில் காட்டலாம். இது நம்புவதற்கு கடினமானதாகத்தான் இருக்கிறது.

கனடா போன்ற நாடுகளில் புலம் பெயர்ந்தவர்களின் மொழிகளை வளர்த்து ஊக்குவிப்பதற்கு கனடிய அரசு உதவி செய்கிறது. இம்முறை விஜயதசமியின் போது நூற்றுக்கணக்கான சிறுவர் சிறுமியர் ஏடு துவக்கி தமிழ் கற்றுக்கொண்டார்கள். வரிசையாக நின்று சுட்டுவிரலால் அரிசியிலே எழுதினார்கள். ஆனால் ஒருவர் தன் மகளுக்கு கணினியில் தமிழ் எழுதக் கற்றுக்கொடுத்தார். அந்தச் சிறுமி வெகுவிரைவிலேயே கணினியில் பல வார்த்தைகளை தமிழில் எழுதினாள். கம்ப்யூட்டரில் தமிழ் படிப்பது மிகச் சுலபம். மூன்று மாதத்தில் 2000 வார்த்தைகளை எழுதவும் வாசிக்கவும் கற்றுக்கொள்ளலாம். வீரகேசரி, தினகரன் பத்திரிகைகள் படிக்குமளவுக்கு தமிழ் அறிவு பெறலாம், மீதியை அவர்களாகவே கற்றுக்கொள்ளலாம். இப்படியான வசதிகள் இன்று வந்துவிட்டன.

’சமீபத்தில் ஒரு தமிழ் நாட்டுக்காரரை சந்தித்தேன். அவர் ஆரம்பத்திலிருந்து தமிழ்நாட்டிலேயே படித்து பல்கலைக் கழக படிப்பை முடித்து மேல்படிப்புக்காக அமெரிக்கா வந்தவர். தமிழ் தடக்கி தடக்கித்தான் பேசுகிறார். அவருக்கு தமிழ் எழுதவும் வாசிக்கவும் தெரியாது.’

முப்பது வருடங்களாக ஒரே கேள்வியை திரும்பத் திரும்பக் கேட்கிறார்கள். புலம் பெயர்ந்த நாடுகளில் அடுத்த தலைமுறையில் தமிழ் வாழுமா? இவர்களுக்கு ஒரே கதையைத்தான் நான் பதிலாகச் சொல்கிறேன். ஒரு காலத்தில் மிருகண்டு முனிவர் வாழ்ந்தார். மணமுடித்து பல வருடம் ஆகியும் அவருக்கு பிள்ளை இல்லை. கடவுளை நோக்கி தவம் செய்யவும் அவர் தோன்றி ஒரு கேள்வி கேட்டார். ‘ உமக்கு 100 வயது வாழும் சாதாரண புதல்வன் வேண்டுமா அல்லது உலகுள்ளவரை பெருமை சேர்க்கக்கூடிய, 16 வயது மட்டுமே உயிர் வாழும் பிள்ளை வேண்டுமா?’ மிருகண்டு முனிவர் யோசிக்காமல் 16 வயது என்று சொன்னார். பிறந்த குழந்தைக்கு மார்க்கண்டேயர் என்று பெயர் சூட்டினார். மீதிக் கதை எல்லோருக்கும் தெரியும்.

புலம் பெயர்ந்த ஈழத்து தமிழர்கள் இன்று பத்து லட்சத்துக்கும் மேல் உலகமெங்கும் வாழ்கின்றனர். கனடாவில் மாத்திரம் மூன்று லட்சம் தமிழர்கள் வாழ்கிறார்கள். நூறு வார்த்தைகள் தெரிந்தால் அன்றாட தேவைக்கு தமிழ் பேசி இவர்கள் வாழ்க்கையை சமாளிக்கலாம். அதனால் என்ன பெருமை? நூறு வார்த்தைகள் கற்கும் தமிழர் வேண்டுமா அல்லது தமிழில் மேல்கல்வி கற்கும் புலமைபெற்றவர் வேண்டுமா?

வருடாவருடம் ரொறொன்ரோவில் தமிழியல் மாநாடு நடக்கிறது. இந்த வருடம் நடந்த ஐந்தாவது மாநாட்டில் பல நாடுகளிலிருந்து படைப்பாளிகளும், கல்வியாளர்களும், 50 – 60 மாணவர்களும் கலந்து கொண்டார்கள்.

நுழைவு இலவசம் அல்ல; முன்கூட்டியே பதிவுசெய்து கட்டணம் கட்டியாகவேண்டும். அப்படியிருந்தும் பல மாணவர்களுக்கு இடம் கிடைக்கவில்லை. தானாக விரும்பி தமிழ் படிக்க முனையும் மாணவர்களின் எண்ணிக்கை அதிகரித்து வருகிறது. புலம் பெயர்ந்த தமிழர்களில் எதிர்காலத்தில் குறைந்தது ஆயிரத்துக்கு ஒருவர் தமிழை உயர் பாடமாக எடுத்து முனைவர் பட்டம் வரை படிக்கும் வாய்ப்பு உள்ளது. இவர்கள் தமிழ் ஆராய்ச்சியில் இறங்குவார்கள், உயர்ந்த இலக்கியங்கள் படைப்பார்கள். தமிழை உலக அரங்கில் முன்னிறுத்துவார்கள்.

பல வருடங்களுக்கு முன்னர் ஃபிரான்ஸிலே சிறுவர் சிறுமியருக்கான தமிழ் கல்வித்திட்டம் ஒன்று உருவாக்கப்பட்டது. அதை இன்று உலகத்து பல நாட்டு தமிழர்களும் பயன்படுத்துகிறார்கள். மதுரைத் திட்டம், நூலகத் திட்டம் மூலமாக ஆயிரக்கணக்கான நூல்கள் கணினி வழியாக இலவசமாக உலகம் முழுவதும் படிக்கக் கிடைக்கின்றன. தமிழ் விக்கிபீடியாவில் இன்றைய தேதியில் 22,645 கட்டுரைகள் ஏறிவிட்டன. தமிழ் விக்சனரியில் 1,15,000 வார்த்தைகள் இடம்பெற்றிருக்கின்றன.

இவற்றிற்காக எத்தனையோ புலம்பெயர்ந்த தமிழர்கள் தங்கள் நேரத்தையும் பணத்தையும் செலவுசெய்து மௌனமாக உழைக்கிறார்கள். அவர்களைப்பற்றி வெளியுலகம் அறிவதே இல்லை.

ஈழத்து பூராடனார் என்ற பெரும் தமிழ் அறிஞர் கனடாவில் வாழ்கிறார். இதுவரை 250 தமிழ் நூல்கள் எழுதியிருக்கிறார். தமிழில் கணினியில் 1986-ல் அச்சடித்து முதல் வெளியான புத்தகம் அவருடையதுதான். அதன் பெயர் ‘பெத்தலேகம் கலம்பகம்’. அந்த நூலை அச்சடித்த தமிழ் எழுத்துருவை கணினியில் உருவாக்கியதும் அவர்தான். ஹோமரின் ஒடிசி, இலியட் ஆகிய காவியங்களை தமிழில் மொழியாக்கம் செய்திருக்கிறார். 48 ஆதிக்கிரேக்க நாடகங்களை மொழியாக்கம் செய்து 14 புத்தகங்களாக பதிப்பித்திருக்கிறார். ஒரு பல்கலைக் கழகம் செய்யவேண்டிய வேலையை தனியொருவராக செய்தவரை பலருக்கு தெரியாது. இவருக்கு செவ்வியல் மாநாட்டுக்கு அழைப்பு இல்லை.

கனடாவில் இயங்கிவரும் தமிழ் இலக்கியத்தோட்டம் பத்து வருடங்களைப் பூர்த்தி செய்துவிட்டது. கனடிய அரசு இதை charitable organization ஆக அங்கீகரித்திருக்கிறது. ரொறொன்ரோ பல்கலைக்கழகத்துடன் இணைந்து சிறப்பு இலக்கிய உரைகளை தொடர்ந்து ஏற்பாடு செய்கிறது. வருடா வருடம் இலக்கியத் தோட்டத்தின் சர்வதேச நடுவர்கள் உலகத்து சிறந்த தமிழ் படைப்பாளிகளை அடையாளம் கண்டு பரிசு கொடுத்து கௌரவிக்கிறார்கள்.

புலம்பெயர்ந்த தமிழர்கள் பெரும் பாய்ச்சல்களை சத்தமில்லாமல் நிகழ்த்துகிறார்கள். தமிழ் கணிமைத்துறையில் புதிய ஆராய்ச்சிகளுக்கு பெரும் தொகை முதலீடு செய்யப்படுகிறது. ஒலியில் இருந்து தமிழ் எழுத்துருவுக்கு மாற்றும் திட்டத்தில் தன்னார்வத் தொண்டர்கள் இரவு பகலாக உழைக்கிறார்கள். தமிழ்நாட்டு கவி சொன்னதில் பாதி உண்மை இருக்கத்தான் செய்கிறது. கிராமத்திலே ஒரு பழமொழி உண்டு. ‘தானும் செய்யமாட்டான், தள்ளியும் நிற்கமாட்டான்.’ தமிழ்நாடு ஒன்றுமே செய்யவேண்டாம். தள்ளி நின்றால் போதும், தமிழ் வளர்ந்துவிடும்.

வாசிக்க (கிண்டில்)

அட்டைப்பட வடிமைப்பு Smalbum Ganesh

பயணிகள் கவனிக்கவும்.

Thursday, September 26, 2019

மம்தா பேனர்ஜி

மோடி தினமும் இந்தியாவிற்கு வெளியே எத்தனையோ பேர்களைச் சந்திக்கின்றார். உள்ளேயும் பலரையும் சந்தித்த புகைப்படங்கள் வந்து கொண்டே தான் இருக்கின்றது. ஒவ்வொருவர் பார்வையிலும் அது வெவ்வேறு விதமாகப் பார்க்கப்படுகின்றது. விமர்சிக்கப்படுகின்றது, பாராட்டப்படுகின்றது. ஆனால் நான் நேற்று இந்தப் படங்களைப் பார்த்தவுடன் ஆன்மீகத்தையும் (நம்பிக்கைகள்)அரசியலையும் ஒரே நேர்கோட்டில் வைத்துப் பார்த்தேன்.

சிலருக்கு வெற்றி அவரின் திறமையினால், உழைத்த உழைப்பினால் தொடக்கத்தில் அல்லது இறுதியில் கிடைக்கின்றது. ஆனால் அதனைத் தக்கவைப்பதில் தான் சூட்சமம் உள்ளது. பெரும்பாலோனோர் இதில் தோற்றுப் போய் விடுகின்றனர். அந்த சமயங்களில் தான் மனிதர்கள் ஆன்மீகத்தைத் துணைக்கு அழைக்கின்றார்கள்.

ஜோதிடம், யாகம், பிரார்த்தனைகள் இன்னும் பல செய்தாலும் ஜெ போல எப்படிச் செத்தார்? என்பது தெரியாமல் போய்ச் சேர்ந்து விடுகின்றார்கள்.

ஆனால் நான் ஆறாண்டுகளாகக் கவனித்த வரையிலும் மோடி அவர்களின் வெற்றியும், அவர் தன்னை தக்க வைத்தலும் என்பதும் அவரின் எதிரிகளின் துரதிஷ்டத்தின் மூலமே கிடைப்பதாக எனக்குத் தோன்றுகின்றது.

உங்களுக்கு குழப்பமாக அல்லது கிண்டலாகத் தெரியலாம்.

அட போப்பா... மொத்த ஊடகத்தையும் வாயை அடைத்து வைத்துள்ளார்கள். அப்புறம் எங்கே உண்மைகள் வெளியே வரும் என்று நீங்கள் சொல்லவரலாம். ஆம். உண்மை தான். அதிகாரம் என்பது நீங்களும் நானும் நினைப்பது போலச் சாதாரணமானது அல்ல. ஆனால் அளவு கடந்த அதிகாரம் இருப்பதால் மட்டும் ஒருவர் எப்போதும் வெளிச்சத்திலேயே இருப்பார் என்பதும் சாத்தியமானதும் அல்ல. இந்த இடத்தில் தான் நம்ப மறுக்கும் அப்பாற்பட்ட சக்திகள் குறித்து யோசிக்க வைக்கின்றது.

மேற்கு வங்கத்தின் கோட்டை கதவை இந்தியாவின் ஆண்ட எந்த கட்சியாலும் தட்டக் கூட முடியவில்லை என்ற கதை நம் அனைவருக்கும் தெரிந்தது தான். கம்யூனிஸ்ட் கட்சி என்பது அந்த மாநிலத்தில் என்ன செய்தார்கள்? எப்படி மாநில வளர்ச்சியை வைத்திருந்தார்கள் என்பதைப் பற்றிப் பேசுவதை விட அவர்கள் தங்களை அங்கே தக்க வைத்திருந்தார்கள். ஆனால் மம்தா பேனர்ஜி அடித்த அடி என்பது கொஞ்சநஞ்சமல்ல. சண்ட மாருதம் என்பார்களே? அப்படித்தான் அவரின் ஒவ்வொரு செயல்பாடுகளும் இருந்தது.

பெண் அரசியல்வாதியாக இருந்த மாயாவாதியின் கிறுக்குத்தனங்களை விட மம்தாவின் கோமாளித்தனங்களை நான் ரசித்ததுண்டு. அரசியலில் எல்லாவித சித்து விளையாட்டுகளுக்கு இடமுண்டு. சூழல் பொறுத்து அது பாராட்டப்படும் அல்லது பரிகசிக்கப்படும். இறுதியில் வென்றார் மம்தா.

1947 காலகட்டத்தில் இந்தியா இருந்ததைப் போலத் தான் மேற்கு வங்கம் இருந்தது. நிச்சயம் அந்த மாநிலத்தில் மிகப் பெரிய மாற்றத்தை உருவாக்கி விடுவார் என்றே நம்பினேன். ஆனால் கடைசியில் சாராத சிட்பண்ட் கேஸ் ல் சந்துக்குள் சிக்கி புலி பூனையாகி இன்று டெல்லிக்குச் சென்று மியாவ் மியாவ் என்று கத்துகிறது.

கொல்கத்தாவைத் தலைமையிடமாகக் கொண்டு சாரதா சிட்பண்ட் நிறுவனம் 17 லட்சம் பேரிடம் சுமார் பத்து ஆயிரம்கோடி ரூபாய் வசூலித்து ஏப்பம் விட்டனர். எப்போது நம் மக்களாட்சி தத்துவத்தின்படி மேற்கு வங்க காவல்துறை தான் இதனை விசாரித்தனர். பல திசைகளிலும் எதிர்ப்பு உருவாக உச்ச நீதிமன்ற தீர்ப்பின்படி சிபிஐ க்கு வழக்கு மாற்றப்பட்டது. மம்தாவின் இறங்கு முகம் அந்த நிமிடத்தில் தொடங்கியது.

அவருக்கு இதில் தொடர்பு இருக்கின்றதா? இல்லையா? என்பதனை விட அவரின் கட்சியான திரிணாமுல் காங்கிரஸ் ல் உள்ள நண்டு சிண்டு முதல் பெருச்சாளி வரைக்கும் இதில் தொடர்பு உடையவர்களாக இருப்பது மம்தாவிற்கு பெரிய தலைவலியாக உள்ளது. ஆனால் மேற்கு வங்க காவல் துறை இந்த வழக்கைக் கையாண்ட போது காவல்துறையில் மூத்த அதிகாரியாக இருந்த ராஜீவ் குமார் முக்கியமான ஆவணங்களை எல்லாம் காணாமல் செய்து விட்டார் என்ற குற்றச்சாட்டுப் பரபரப்பு தீயைப் பற்ற வைத்தது. இவர் இப்போது மேற்கு வங்க காவல்துறையில் சிஐடி பிரிவின் தலைவராக உள்ளார். ஏற்கனவே இவரைக் கைது செய்ய சிபிஐ சென்ற போது மம்தா கொல்கத்தா காளியாட்டம் ஆடி களேபரத்தையே உருவாக்கிவிட்டார். சிபிஐ பின்வாங்கிச் சென்று விட்டது. இனி என்னைக் கேட்காமல் எவனும் உள்ளே வரக்கூடாது என்று உச்சக்கட்டமாய் ரணகளபடுத்தி விட்டார்.

ஆனால் இப்போது நிலைமை?

ராஜீவ் குமார் தேடப்படும் குற்றவாளியாக அறிவிக்கப்பட்டுள்ளார். மத்திய உளவுத்துறை கண்ணில் விளக்கெண்ணெய் விட்டு இஞ்ச் இஞ்சாக தேடிக் கொண்டு இருப்பதாக அவர்கள் ஒரு பக்கம் கதையளக்கின்றார்கள். அதாவது நீயாக வந்து காலில் விழுகின்றாயா? இல்லை கெண்டைக்கால் நரம்பைப் பெயர்த்து எடுக்கட்டுமா? என்று தடாலடி நடவடிக்கை காத்துக் கொண்டிருக்கின்றார்கள்.

ஒவ்வொரு மாநிலத்திலும் அரசியல்வாதிகள் தங்களைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள அதிகாரியாக இருந்தாலும், நண்பராக இருந்தாலும் அவரை "தொங்க" விடுவது வாடிக்கை தான். ஆனால் அதற்கு முன் கடைசி முயற்சியாக கொல்கத்தா காளி டெல்லியில் உற்சவரைப் பார்த்து மூலவரையும் பார்த்துள்ளார்.

மோடியின் தயவு மட்டுமே தன் அரசியல் வாழ்க்கையைக் காப்பாற்றும் என்று மம்தா நம்புகிறார். அவரைப் பற்றியே நினைத்துக் கொண்டிருப்பார் போலும். டெல்லிக்குச் செல்ல கொல்கத்தா விமான நிலையத்தில் மம்தா காத்திருந்த போது மற்றொரு பக்கம் குஜராத் செல்வதற்காக மோடியின் மனைவி நின்று கொண்டிருப்பதை அதிகாரிகள் மம்தாவிடம் சொல்லி உள்ளனர்.

மனைவியுடன் மோடி இப்போது தொடர்பில் இருக்கின்றாரா? இல்லையா? என்பதனை விட அவர் நமக்குத் தேவை என்று மம்தா யோசித்திருப்பார் போல. மம்தா மோடியின் மனைவியின் இருந்த இடத்திற்கு அவரே சென்று "நீங்க எப்போது கொல்கத்தா வந்தாலும் என்னிடம் சொல்லுங்கள். இங்கு நீங்க பார்க்க வேண்டிய கோவில் அனைத்துக்கும் அழைத்துச் செல்ல வேண்டியது என் பொறுப்பு" என்று உரிமையுடன் பேசி பட்டுப் புடவை பரிசாக அளித்து (எப்படியாவது அவரிடம் சொல்ல முடியுமா?) அவரை சகோதரியாக்கி டெல்லி விமானத்தில் ஏறி அமர்ந்தாராம்.

இப்போது சொல்லுங்கள்?

இந்த ஆட்டத்தில் யாருக்கு அதிர்ஷ்டம்?

யாருடைய துரதிஷ்டம் மம்தா வை டெல்லிக்குப் பயணப்பட வைத்தது?

()()()()

வாசிக்க (கிண்டில்)

8 புத்தகங்களின் விமர்சனம்: வாசித்தே ஆக வேண்டிய புத்தகங்கள்

Tuesday, September 24, 2019

எம்.ஜி.ஆர் )( விஜயகாந்த்

வைகோ எம்.ஜி.ஆருக்கு விழா ஒன்று கடந்த வருடம் சிறப்பாக நடத்தினார். அவர் பேசும் போது நான் இந்த கூட்டத்தில் பேசுவதற்காக எம்.ஜி.ஆர். குறித்து எழுதப்பட்ட முப்பதுக்கும் மேற்பட்ட புத்தகங்களைப் படித்து விட்டுத் தான் இங்கே வந்தேன் என்றார்.

புத்திசாலித்தனம், நிர்வாகத்திறமை, தொலை நோக்குப் பார்வை இவை மூன்று தான் ஒரு தலைவனுக்கு இலக்கணமாக இருக்க வேண்டியவை. இந்த மூன்றும் ஒருங்கே பெற்ற கலைஞர் இவரால் வளர்ந்ததும், இவராலே வீழ்ந்ததும் முரண்நகை.

எம்.ஜி.ஆர் குறித்து வரக்கூடிய தகவல் அனைத்தும் வாசிக்கும் போது இதில் எத்தனை சதவிகிதம் உண்மை இருக்கும்? என்று யோசிப்பதுண்டு. ஆனால் ஒரு திரைப்பட பிரபல்யம் சொன்னதற்குப் பிறகு அவரின் அடிப்படைக் குணாதிசயத்தை ஓரளவிற்கு வாசிக்கும் செய்திகளோடு ஒப்பிட்டுப் பார்த்துக் கொள்ள முடிந்தது.

பசி என்ற வார்த்தை கடைசி வரைக்கும் அவர் மனதில் நீங்காமல் இருந்திருக்கும் போல. காரணம் பசி தான் அவர் குடும்பத்தைப் பயணப்பட வைத்துள்ளது. அல்லாட வைத்துள்ளது. அவஸ்தைப்பட வைத்துள்ளது. இதற்கு மேலாகப் பசியோடு தன் இலக்கை நோக்கி நகர உதவியும் உள்ளது.

சத்யராஜ் திருமண அழைப்பு கொடுக்கச் சென்ற போது எம்.ஜி.ஆர் (பேச முடியாத நிலையிலிருந்தார்) வழங்கிய நகைகளைப் பார்த்து மிரண்டு போய்விட்டார். என் சீதனம் என்று சைகையில் சொல்லியுள்ளார்.

அவருடன் தொடர்புடைய ஒருவர் கூட (அரசியல், கலைத்துறை, உடன் இருந்தவர்கள், உடன் பணியாற்றியவர்கள்) இன்று வரையிலும் அவரைப் பற்றி முரண்பாடான தகவல்களை ஏதாவது ஒரு இடத்தில் சொல்கின்றார்களா? என்பதனை கூர்ந்து கவனிப்பதுண்டு.

காரணம் கலைஞர் அரசியலில் நல்லவர்? கெட்டவர்? என்பதற்கு அப்பாற்பட்டு அவர் தனக்கு செய்த எந்த உதவியையும் பிரபல்யங்கள் எந்த இடத்திலும் சொன்னதே இல்லை. தன்னை ஒரே இரவில் வீட்டை காலி செய்ய வைத்து விட்டார் என்ற கோபம் கொண்ட தமிழருவி மணியன் வரைக்கும் பலரையும் இந்த இடத்தில் சுட்டிக் காட்ட முடியும். கலைஞரின் ராசி என்பது அவர் யாருக்கெல்லாம் உதவி செய்கின்றாரோ? அவர்கள் கட்டாயம் செய்வது செய்நன்றி மறப்பது தான்.

வளர்த்த கடா மார்பில் முட்டும் என்ற கொள்கை தான் அவரின் கடைசி வாழ்க்கை வரைக்கும் துரத்திக் கொண்டேயிருந்தது. ஆனால் அவரும் அதனை பெரிதாக கண்டு கொள்ளவில்லை. இன்றைய சுபவீ கூட ஒரு காலத்தில் கலைஞரை உண்டு இல்லை என்று வெளுத்து வாங்கியவர் தான்.

ஆனால் எம்.ஜி.ஆரின் ராசி வேறுவிதமானது. பத்து ரூபாய் செய்தால் நூறு ரூபாய்க்கான புகழ் தேடி வரும். ஒவ்வொருவரும் எம்.ஜி.ஆர் குறித்து பேசும் போது அவர்கள் வணங்கும் தெய்வத்தைப் போலத்தான் அவர் பெயரை உச்சரிக்கும் போது சிலிர்த்துப் பேசுகின்றார்கள்.

எதற்கும் உணர்ச்சி வசப்படாத அந்த பிரபல்யம் என்னிடம் சொன்ன வார்த்தை

"அவரைப் பற்றி நீ புரிந்து கொள்ள வேண்டுமென்றால் நீ ஒருமாதம் முழுக்க பட்டினியாகக் கிடப்பது தான் வாழ்க்கை என்று உனக்கு விதி எழுதியிருந்தால் அவரின் வாழ்க்கையைப் பற்றி உன்னால் புரிந்து கொள்ள முடியும்" என்றார். "அவரின் தொடக்க தமிழக வாழ்க்கை முழுக்க பசி பசி பசி என்ற இரண்டு வார்த்தை தான் துரத்திக் கொண்டேயிருந்தது" என்றார்.

இந்தப் படத்தைப் பார்த்து எழுதத் தோன்றியதற்கு மற்றொரு முக்கியக் காரணம் சில நாட்களுக்கு முன் திருப்பூர் அருகே நடந்த தேமுதிக மாநாட்டில் விஜயகாந்த் நிலைமையைப் பார்த்து மனதில் சொல்ல முடியாத துயரம் என்னுள் உருவானது.

கலைஞர், எம்.ஜி.ஆர் இருவரும் தங்களின் கடைசி காலத்தில் வயோதிகம், உடல் நலக் கோளாறு காரணமாக இயற்கை வழங்கிய உபாதைகளைப் பெற்று அவஸ்தைகளுடன் தான வாழ்ந்து மறைந்தார்கள். ஆனால் அது மக்களிடையே அனுதாபத்தை உருவாக்கியது.

எம்.ஜி.ஆருக்கு அது ஓட்டுக்களாக மாறியது. கலைஞருக்கு அவர் வாரிசுகளுக்கு வாழ்க்கை கொடுக்கவும் வைத்தது. ஆனால் விஜயகாந்த்தின் தற்போதைய நிலைமையும், அந்தக் கட்சியின் கோட்பாடுகளும் விமர்சனங்களுக்கு உட்பட்டு எரிச்சலை உருவாக்கியுள்ளது.

இயக்குநர் செல்வ மணி அவர்கள் சொன்ன வார்த்தைகள் முக்கியமானது. விஜயகாந்த்தின் பிறந்த நாள் விழாவில் சொன்னார்.

"அவர் சினிமாகாரர். அவருக்கும் அரசியலுக்கும் தொடர்பே இல்லை. அவர் வாழ்க்கை கொடுக்காத ஆட்கள் தமிழ்த் திரைப்பட உலகில் விரல் விட்டு எண்ணி விடலாம். கீழேயிருந்து மேலே வரைக்கும் அவர் வாரிக் கொடுத்த காசும், வழங்கிய வாய்ப்புகளும் மற்றொரு எம்ஜிஆர் போலத்தான் இருந்தார். இப்போது கூட காலம் கெட்டுப் போய்விடவில்லை. அவரை எங்களிடம் கொடுத்து விடுங்கள். அவர் ஒரு படத்தில் நடித்தாலே போதும். மீண்டும் ஆரோக்கியத்துடன் மீண்டு எழுந்து விடுவார்" என்றார்.

நடிகர் சரத்குமார் ஒரு படி மேலே போய் "நான் வாழும் வாழ்க்கை விஜயகாந்த் கொடுத்தது" என்றார்.

பேசிய ஒவ்வொருவரும் இப்படித்தான் பேசினார்கள். விஜயகாந்த் உடன் ஒவ்வொரு சமயத்திலும் பணிபுரிந்த பலரும் சொல்லக் கேள்விப் பட்டுள்ளேன். சாப்பாடு என்ற விசயத்தில் வள்ளல் போலத்தான் வாழ்ந்துள்ளார். எம்.ஜி.ஆர் போல விஜயகாந்த் கஷ்டப்பட்டவர் அல்ல. இருந்தாலும் தான் உண்ணும் உணவு போல மற்றவர்களும் எப்போதும் உண்ண வேண்டும் என்ற எண்ணம் கொண்டவர்.

ஆனால் பிரேமலதா, சுதீஷ் கூட்டணி என்பது 50 ஜெ சசி கூட்டணிக்குச் சமமானது.

எத்தனை நல்லது செய்து இருந்தாலும், சிலருக்கு மட்டும் தான் அனுபவிக்க வேண்டிய வயதில் அனைத்துவிதமான அவமானங்களையும் பெற வேண்டும் என்று விதியின் கரங்கள் சுட்டிக் காட்டும் போல.

****

Arul Mozhi

வீரப்பன் சொல்கிறார்...

*எம்.ஜி.ஆர்* *முதலமைச்சராக இருந்த பொது,* *ஒருநாள் நான் ராமாவரம்*

*தோட்டத்திற்கு* *போயிருந்தேன்*. *அப்போது*

*ஒரு பழைய நாடக நடிகர்* *அங்கு வந்திருந்தார்.*

*அவரிடம்,* *என்ன* *விஷயமாக வந்திருக்கிறீர்கள* ?' *என்று கேட்டேன்*

*அவர் தயங்கித் தயங்கி 'குடும்பமே*

*பட்டினி..ஒன்றும் முடியவில்லை*. *நான்*

*சின்னவரோட நாடகத்தில* *நடிச்சிருக்கேன்*ஏதாவது* *உதவி* *கேட்கலாம்னு* *வந்திருக்கேன் என்றார்*

'*சரி உட்காருங்க* *எம்.ஜி.ஆர் வெளிய*

வந்ததும் கேளுங்க..செய்வார்' என்றேன்.

சிறிது நேரம் கழித்து எம்.ஜி.ஆர் வெளியே வந்தார். தூரத்தில் நின்று

அந்த நாடக நடிகரைப் பார்த்து, 'எப்படி

வந்தே' என்று சைகயால் கேட்டுவிட்டு,

" இருந்து சாப்பிட்டுவிட்டுத் தான் போகணும் " என்று சொல்லிவிட்டு,காரில்

ஏறிச் சென்றுவிட்டார்.

அந்த நடிகரோ ஒன்றும் புரியாமல்

தவிப்புடன் நின்றார்.

" இருந்து சாப்பிட்டுவிட்டு போகச்

சொன்னாருல்ல,மதியம் சாப்டுட்டு

போங்க " என்றேன்.

"நான் எப்படிச் சாப்பிடுவது..என்

குடும்பமே பட்டினியா இருக்கும் போது? "

என்றார் அவர்.

'நான் ஒரு ஐநூறு ரூபா தருகிறேன்,

அத வச்சு சமாளியுங்கள்' என்றேன்.

சந்தோஷப்பட்டார். மதியம் அவர்

சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கும் போது

எம்.ஜி.ஆர் கோட்டையிலிருந்து வந்து

விட்டார்.

அந்த நடிகரிடம்,மதியம் திரும்ப

எம்.ஜி.ஆர் வெளியே புறப்படும்போது

அவரைப் பார்த்து சொல்லிவிட்டுப்

போங்க..என்றேன். சரி..என்றார்.

வெளியே வந்த எம்.ஜி.ஆர் அவரைப்

பார்த்து " சாப்பிட்டுவிட்டாயா " என்று

கேட்டு விட்டு காரில் ஏறிவிட்டார்.அந்த

நடிகருக்கோ ஒரே பதற்றம். புறப்பட்ட கார்

மீண்டும் நின்றது.எம்.ஜி.ஆர் சைகையால் அந்த நடிகரை அழைத்தார்.

அவர் காருக்கு அருகில் சென்று சற்று

தள்ளி நிற்க...நெருக்கமாக அழைத்தார்.

அவரும் காருக்கு மிக அருகில் போய்

நிற்க, சட்டென்று அவருடைய பாக்கட்டில்

ஒரு கவரை யாருக்கும் தெரியாமல்

எம்.ஜி.ஆர் வைத்துவிட்டார். கார் புறப்பட்டுச் சென்றுவிட்டது.

அவர் என்னருகே வந்து கவரைப்

பிரித்தார். அதில் பத்தாயிரம் ரூபாய்

இருந்தது. அவர் கண்கள் கலங்கிப் போய்

விட்டது.அவருடைய ஆனந்தக் கண்ணீரைக் கண்டு அவரைவிட

எனக்குத் தான் அதிக சந்தோஷம்.

மறுநாள், திரும்ப தோட்டத்திற்கு

சென்றிருந்த போது எம்.ஜி.ஆரிடம்

கேட்டேன்..." கஷ்டத்துல வந்த அந்த

நடிகரை சாப்பிடச் சொன்னீங்க,ஆனா

அவரப் பத்தி எதுவுமே அவர்கிட்ட

கேட்காம போயிட்டீங்க.திரும்ப மதியம்

வந்து அப்பவும் காருல ஏறிட்டீங்க.அந்த

நடிகர் ரொம்பவும் பதறிப் போயிட்டாரு.

இவ்வளவுக்கும் பிறகு அவரைக் கூப்பிட்டு பாக்கட்டுல பத்தாயிரம் ரூபா

வச்சு அனுப்புறீங்க. ஏன் அண்ணே

அப்படிச் செஞ்சீங்க " என்று கேட்டேன்.

சில கணங்கள் என்னை அமைதியாகப்

பார்த்துவிட்டு அவர் சொன்னார்.

" எப்பவும் கஷ்டப்பட்டு வர்றவங்களை

அவங்க வாயால் பணம் கேட்க வைக்கக்

கூடாது. அதுவும் அவர் கொஞ்சம் கூச்ச

சுபாவம் உள்ளவர். கேட்க சங்கடப்

படுவார்.அவரா கேட்டா கம்மியாத் தான்

கேட்டிருப்பார்.அதனால் தான் நம்மளா

கொடுத்திடனும் " என்றார்.

எனக்குத் தான் இப்ப கண் கலங்குச்சு.

அவருடைய கொடை உள்ளம் பற்றியும்

அவரது ரத்தத்தில் கலந்திருந்த அந்த

ஈகை இயல்பு பற்றியும் இருவேறு

கருத்துக்கு எப்பொழுதுமே இடமில்லை.

*அதனால்* *தான்*அவர் இறந்தும்* *இன்னும்*

*வாழ்ந்து* *கொண்டிருக்கிறார்*

*********

வாசிக்க....... (Kindle)

கடைசி எழுத்து

Saturday, September 21, 2019

ஆவின் பாலும் ஆதார் அட்டையும்

நேற்று தான் முதல் முறையாக அந்தக் கட்டிடத்தைப் பார்த்தேன். வீரபாண்டி பிரிவு அருகே ஆவின் பாலகம். மனம் மகிழ்ச்சியில் துள்ளியது. காரணம் சென்ற மாதம் கூகுளில் திருப்பூரில் எங்கங்கு ஆவின் பாலகம் உள்ளது என்று தேடிப் பார்த்த போது கூகுளே சற்று தடுமாறியது போல எனக்குத் தெரிந்தது. எங்கேயோ இரண்டு புள்ளி கணக்காக ஏதோ தெரிந்தது.

ஆச்சரியமாக இருந்தது. இவ்வளவு ஜனத் தொகை உள்ள ஊரில் ஏன் ஆவின் பாலகம் சந்துக்கு ஒன்று திறக்கலாமே? என்று யோசித்ததுண்டு. திருப்பூரில் பல இடங்களில் ஆயிரம் மீட்டர் தொலைவில் தனியார் பாலகம் சக்கைப் போடு போட்டுக் கொண்டிருக்கின்றார்கள். 24 மணி நேரமும் செயல்பட்டுக் கொண்டிருக்கின்றார்கள். அதிகாலை மூன்று மணி நேரம் என்றாலும் அப்போது வண்டியில் வந்து இறங்குகின்றது. ஆனால் ஒவ்வொரு கடையிலும் ஆவின் பால் இருக்கா? என்று கேட்டால் கடைக்காரர் முடிந்து விட்டது என்கிறார்.

அதாவது ஒரு கடைக்கு ஐந்து முதல் பத்து பாக்கெட் வரைக்கும் தான் கொண்டு வந்து போடுகின்றார்கள். என்ன காரணம்? என்று கேட்டால் அவர்களுக்குப் பதில் சொல்லத் தெரியவில்லை.

வீரபாண்டிப் பிரிவிலிருந்த ஆவின் பாலகத்தின் உள்ளே சென்று பார்த்தேன். அழகான இடம். நேர்த்தியான கட்டிடம். குழந்தைகளுக்குப் பிடித்த சூழல் என்று எல்லாவகையிலும் பார்த்துப் பார்த்துச் செய்து இருந்தார்கள். பால்கோவா (ரூபாய் 40) ஐஸ்கீரிம் (ரூபாய் 12) நெய் ஒரு கிலோ (ரூபாய் 460) என்று விலை, சுவை, தரம் எல்லாமே ஒ.கே. தனியார் வைத்திருக்கிறாரா? அல்லது அரசு சார்பிலா? என்று கேட்க முயன்ற போது அவர் தவிர்க்கவே பார்த்தார். என்ன காரணம் என்று தெரியவில்லை.

பில் இல்லை என்றார்கள். காரணம் கேட்ட போது பிரிண்டர் வேலை செய்யாது என்றார். என் நண்பர் பக்கத்தில் தான் கம்யூட்டர் கடை வைத்துள்ளார். இலவசமாகப் பார்த்துத் தரச் சொல்லட்டுமா? என்ற போது இல்லை சார். பில் கொடுப்பதில்லை என்கிறார்.

அமைச்சர், அதிகாரிகள் என்று மேலேயிருந்து கீழே வரைக்கும் அத்தனை பேர்களையும் பெரிய குழி தோண்டி உள்ளே இவர்களைப் போட்டு மூடினாலும் தமிழ்நாட்டில் இடம் போதாது போல?

•••••••••••••••••••

ஆதார் அட்டை..... உருவான தேதி முதல் இன்று வரையிலும் இது சார்ந்த பஞ்சாயத்துக்குக் குறைவேயில்லை. இது நமக்கு முக்கியமான தேவை என்கிற பக்கமும், இது தேவையில்லாத ஆணி என்று சொல்பவர்களும் இருந்தாலும் அதன் முக்கிய அரசியல் குறித்து நாம் பேசத் தேவையில்லை.

நம் நாட்டில் ஒரு திட்டம், அதுவும் நல்ல திட்டம் என்றால் அது எப்படியெல்லாம் சீரழிக்கப்படும் என்பதற்கு ஆதார் அட்டை குறித்துச் சொல்ல அனுபவங்கள் என்னிடம் உண்டு.

நான் கடந்த சில நாட்களில் பார்த்த சில அனுபவங்கள்...

1. ஆதார் அட்டை வைத்திருப்பவர்களிடம் கேட்டுப் பாருங்கள். எங்கே எடுத்தார்கள்? எப்படி எடுத்தார்கள்? அந்த நாளில் என்ன நடந்தது? என்று கேட்டால் போதும். திரைத்துறை கதைகள் போலப் பல சுவராசியங்கள் வந்து விழும். எங்களுக்கு எந்த இடத்தில் எடுக்கின்றார்கள் என்பதனை கண்டு பிடிக்கவே அரை நாள் ஆனது. ஒவ்வொரு இடமாகக் கேட்டுப் புரிந்து குறிப்பிட்ட இடம் போய்ச் சேர்ந்த போது அவர்கள் சொன்ன பொறுப்பான பதில் நாளைக்கு வாங்க?

2. மின் அஞ்சல் முகவரி, அலைபேசி எண் விட்டுப் போனது. கொடுத்த முகவரியில் உருவான குழப்பம். ஆனால் எப்படியே வந்து சேர்ந்தது. அதாவது குறிப்பிட்ட தினத்தில் அலைந்து அவர்கள் அடுக்கி வைத்திருந்த ஆயிரக்கணக்கான (அனாதை போல ஒரு அறை முழுக்கப் பரப்பி வைத்திருந்தார்கள்) அட்டைகளில் நம் முகத்தைப் பார்த்துக் கண்டு பிடிக்க நான்கு மணி நேரம் ஆனது.

3. குழந்தைகளுக்குத்தான் இந்த அட்டை பயன்பட்டது. பள்ளியில் கேட்கும் போது கொடுக்க முடிந்தது. அதனால் தனிப்பட்ட முறையில் எந்தப் பலனும் எங்களுக்கு இல்லை. நியாயவிலைக்கடை அட்டை பயன்படும் அளவிற்குக் கூட இதற்குப் பெரிய மரியாதை இல்லை. காரணம் பான் நம்பர், கடவுச்சீட்டுப் போன்றவை இருக்கும் போது இதுவொரு எக்ஸ்டரா லக்கேஜ் தான். பேரு தான் பெத்த பேரு.

4. ப்ரளெசிங் சென்டரில் முகவரி மாற்றங்கள், பெயர் மாற்றங்கள் ஏதேனும் இருந்தால் செய்ய முடியும் என்பதனை கடந்த ஒரு வருடமாக நிறுத்தி வைத்து விட்டார்கள். அதற்குள் பெரிய பஞ்சாயத்து இருப்பதாக அறிந்தேன். நம்மவர்கள் உள்ளே புகுந்து கபடி ஆடிவிட்டார்கள். வெறுத்துப் போய்க் கதவைச் சார்த்தி விட்டார்கள். இப்போது இருக்கும் ஒரே வாய்ப்பு இச் சேவை மையம். கூடவே அஞ்சலகம் மற்றும் குறிப்பிட்ட வங்கிகள்.

5. ஐஓபி பெண்மணி காலை இந்த மணிக்குள் வர வேண்டும் என்றார். அதாவது காலை அரை மணி நேரம் தான் அந்தச் சீட்டில் அவர் உட்கார்கின்றார். இதற்கெனத் தனியாக ஆட்கள் இல்லை. கட்டணம் ஐம்பது ரூபாய் வேறு வாங்குகின்றார்கள். வங்கியின் உயரதிகாரியைப் போய்ச் சந்தித்து நான் வேண்டுமென்றால் சென்னைக்கு மின் அஞ்சல் அனுப்பி உங்கள் பிரச்சனையைச் சொல்லட்டுமா? என்று கேட்ட போது பதறிவிட்டார்.

6. அஞ்சலகத்தைப் போய்ப் பார்த்த போது அந்தச் சீட்டில் உள்ளவர் வேறு வேலை விசயமாக ஒரு வாரம் வெளியூர் சென்று இருப்பதாகப் பொறுப்பாகப் பதில் கூறினார்.

7. இ.சேவை மையத்தில் காலையில் எட்டரைக்குப் போய் நின்றால் ஆடி அசைந்து பத்து மணிக்கு ராஜா போலச் சீட்டுக்கு வந்து அமர்பவர் சொல்லி வைத்தாற் போல் ஆறு டோக்கன் கொடுக்கின்றார். அப்புறம் மறுநாள் தான்.

8. நெட் ஸ்லோ சார். நாளைக்குப் பார்க்கலாம் சார் என்று அவர் சொல்வதை அமைதியாகக் கேட்கும் போது தான் நாம் வாழ்வில் கடைபிடித்தே ஆக வேண்டிய உன்னதமான பொறுமையை அவர்கள் நமக்கு இலவசமாகக் கற்றுத் தருகின்றார்கள்.

எந்தக் குருமார்களும் நமக்குத் தேவையில்லை. அரசாங்க சேவைகளைப் பயன்படுத்த நாம் தேடிப் போகும் சமயங்களில் ஒவ்வொரு சூழலும், அங்குள்ள ஒவ்வொரு மனிதர்களும் நமக்குப் பலவற்றைக் கற்றுத் தந்து நாம் அதுவரையிலும் யோசித்துப் பார்க்காத ஒவ்வொன்றையும் நமக்கு உணர்த்திவிடுகின்றார்கள்.

நாம் கற்றுக் கொண்டால் தப்பில்லை.

••••••••••••••••••

எனக்குத் தெரிந்த நண்பர் ஒருவரின் மகனுக்கு வேலை வாய்ப்புத் தொடர்பாக அக்கா மகனிடம் குறிப்பிட்ட துறை சார்ந்த தகவல்களை, வாய்ப்புகளை அனுப்பி வை என்று சொல்லியிருந்தேன். தினமும் அள்ளி தந்து கொண்டேயிருக்கின்றான்.

பெரும்பாலும் மத்திய அரசு நிறுவனங்களில், இந்திய முழுக்க உள்ள நிறுவனங்களில் உள்ள வேலை வாய்ப்புகள், பயிற்சி சார்ந்த தகவல்கள்.

ஆனால் சமூக வலைதளங்களில் எவரும் இது போன்ற தகவல்களைப் பகிர்வதை நான் இதுவரையிலும் பார்த்ததே இல்லை. நான் சந்திக்கும் கல்லூரி படித்துக் கொண்டிருக்கும் மாணவர்கள், படித்து முடித்து வெளியே சும்மா சுற்றிக் கொண்டிருக்கும் மாணவர்கள் பயன்படுத்தும் அலைபேசிகளில் உள்ள செயலிகள் அனைத்தும் அவர்களின் கொண்டாட்டத்திற்கு உதவக் கூடியதாகத்தான் இருக்கின்றது.

மேலாதிக்க தகவல்கள்.

தற்போது ரவுடி பேபி பாடல் யூ டியுப் ல் 40 கோடி பார்வையாளர்களைக் கடந்து அடுத்த நகர்வுக்குச் சென்று கொண்டிருக்கின்றது.

கனா படத்தில் வரும் வாயாடி பெத்த புள்ள பாடல் இருபது கோடி பார்வையாளர்களைக் கடந்துள்ளது.

இந்த யூபிஎஸ்சி தேர்வில் வென்றவர்கள், அவர்களின் பேட்டிகள், அந்தத் தேர்வுக்கு எப்படித் தயார் ஆவது, அது சார்ந்த ஆலோசகர்களின் பேச்சு உரைகள் போன்றவைகள் பத்தாயிரம் பார்வையாளர்களைக் கடந்து செல்ல தடுமாறிக் கொண்டிருக்கின்றது.

இந்தியாவில் என்னன்ன தேர்வுகள் உள்ளது? என்ன வாய்ப்புகள் உள்ளது? எப்படி அதனை அணுகுவது போன்ற தகவல்கள் அடங்கிய காணொளித் தொகுப்பு ஐந்தாயிரம் பார்வையாளர்கள் அளவுக்குக்கூடத் தாண்டுவதில்லை.

சென்ற வருடம் தேசிய திறனாய்வு போட்டித் தேர்வு மத்திய அரசாங்கம் நடத்தியது. மாநில அளவில் தேர்ச்சி பெற்றால் மாதம் 2000 ரூபாய் உதவித் தொகை தொடர்ந்து வழங்கப்படும். அடுத்த கட்டமாகத் தேசிய அளவில் வென்றால் தொகை அதிகமாகும். இந்தத் தொகை இளங்கலை, முதுகலை, முனைவர் பட்டம் வாங்கும் வரைக்கும் மத்திய அரசாங்கம் வழங்குகின்றது. தனியார் பள்ளிக்கூடங்கள் பொருட்படுத்தவில்லை. எப்போதும் போல நீட் கோச்சிங் சொல்லிக் கொடுக்க ஆட்களைத் தேடிக் கொண்டு இருந்தார்கள். ஆனால் சத்திய மங்கலத்தில் உள்ள அரசுப் பள்ளியில் உள்ள மாணவர்கள் மாநில அளவில் முதல் மூன்று இடங்களைப் பெற்றனர்.

வருடந்தோறும் பத்தாம் வகுப்பு முடித்து வெளியே வருபவர்கள் 9 முதல் பத்து லட்சம் பேர்கள். இளங்கலை கல்லூரியில் படிப்பவர்கள் 10 முதல்15 லட்சம் பேர்கள். (எல்லாவிதமான படிப்புகளையும் சேர்த்து)

தமிழ்நாட்டில் எட்டு கோடி தமிழர்கள். தமிழகத்திற்கு வெளியே வாழும் தமிழர்களின் எண்ணிக்கை மூன்று கோடி பேர்கள். இந்த எண்ணிக்கையில் இன்றைய சூழலில் நிச்சயம் முப்பது சதவிகித பேர்களின் கையில் நவீன ரக அலைபேசிகள் உள்ளது.

தகவலுக்காக. (Kindle)

அட்டை வடிவமைப்பு Smalbum Ganesh

இங்கே அரசியல் பேசாதீர்: அரசியலும் அரசியல் சார்ந்த நிலமும்

Wednesday, September 18, 2019

பெற்றோர்கள் ஆசிரியர்களாக மாற வேண்டாம்?

கடந்த சில நாட்களாக வீட்டில் மகள்களுக்குப் பாடங்கள் நடத்திய போது புரிந்து கொண்ட சில விசயங்கள்.....

1. மாணவர் ஆசிரியர் பாடங்கள் என்பது தனியான பாதை. நாம் ஆசிரியர் போல நினைத்துக் கொண்டு என்னதான் தெளிவாக அழகாக நகைச்சுவையோடு பாடங்கள் நடத்தினாலும் முழுமையாக முடிக்க முடியவில்லை. காரணம் ஒவ்வொன்றும் விரிவாக மிக விரிவாக உள்ளது. ஒரு வகையில் ஆசிரியர்கள் பாவப்பட்ட ஜென்மங்கள் தான்.

2. நல்ல பெற்றோர்கள் நிச்சயம் நல்ல ஆசிரியர்களாக மாறவே முடியாது. முயல வேண்டாம்.

3. பாடத்திட்டத்தில் உள்ள பாடங்கள் என்றாலே அது கல்லில் நார் உறிக்கும் சமாச்சாரமாகத்தான் உள்ளது. அந்தப் பாடத்தை உருவாக்கியவர், ஆலோசனை செய்தவர்கள், சுருக்கியவர் என்று எந்தப் பக்கம் பார்த்தாலும் இவர்களுக்குச் சுவராசியம் என்பது சுட்டுப் போட்டாலும் வராது என்பது தெள்ளத் தெளிவாகத் தெரிகின்றது.

4. பத்தாம் வகுப்பில் முதலாம் உலகப் போர் என்ற பகுதி 18 பக்கங்கள் வருகின்றது. ஆனால் படிக்கும் மாணவர் குறைந்த பட்சம் சில சுவராசிய சரித்திர தனிப்பட்ட புத்தகங்களைப் படித்து இருந்தால் மட்டுமே இது போன்ற பாடங்கள் மண்டையில் ஏறும். இல்லாவிட்டால் பொட்ட உரு தான்.

5. பத்து லட்சம் மாணவர்களில் பத்து சதவிகித நுழைவுத் தேர்வு எழுதும் மாணவர்களுக்காக உருவாக்கப்பட்ட புதிய பாடத்திட்டங்கள் என்பது ஒரு வகையில் இருட்டறையில் யார் அடிக்கின்றார்கள் என்று தெரியாமல் வாங்கும் முரட்டுக் குத்து போலவே இருக்கின்றது.

கடைசியாக மகன்களை, மகள்களிடம் அதிக மதிப்பெண்கள் வேண்டும் எதிர்பார்க்காதீர்கள். இயல்பாக எடுக்க முடிந்தவர்களுக்குப் பிரச்சனையில்லை. நீங்கள் ஒரு முறை எல்லாப் பாடங்களையும் படித்துப் பாருங்கள். "தம்பி நீ பாஸ் செய்தால் போதும்" என்று தான் சொல்வீர்கள். காரணம் தலையில் பாறாங்கல் போலவே பாடங்கள் உள்ளது.

***************

கிரீன் வே சாலை என்றால் என்ன?

தேசிய நெடுஞ்சாலையில் அழகான நீண்ட சாலை. ஐம்பது கிலோ மீட்டர் என்றாலும் நீண்ட சாலையில் ஓட்டுநருக்கு எந்த தொந்தரவும் இருக்காது. பக்கவாட்டில் ஐம்பது ஆண்டுகளாக வளர்ந்த பெரிய மரங்கள் அனைத்தையும் வெட்டி அப்புறப்படுத்தியிருப்பார்கள். பொட்டை வெயில். அடிக்கும். வெயில் கண்களைக்கூசும். நாம் செல்லும் வாகனத்தின் சூடு ஒரு பக்கம். வெளியே இருந்து தாக்கும் சூடு மறுபக்கம். இதற்குப் பெயர் தான் கிரீன் வே சாலை என்று அழைக்கின்றார்கள். மலேசியாவில் மகாதீர் முகம்மது தொடக்க ஆட்சி காலத்தில் புதிய திட்ட வரைவு அடிப்படையில் ஜோகுர்பாரு முதல் பினாங்கு வரைக்கும் தேசிய நெடுஞ்சாலையின் மூலம் இணைத்தார்கள். கூடவே நாம் பயன்படுத்தும் பாமாயில் தரும் செம்பனையை நட்டுவைத்தார்கள். இன்று வருமானம் தனியாக வந்து கொண்டு இருக்கின்றது.

ஆனால் இங்கோ தலைகீழ். சாலைவரி வாங்கிக் கொண்டு 50 கிலோமீட்டர் ஒன்றுக்கு குறைந்தபட்சம் ஐம்பது ரூபாய் வாங்கும் இந்த அரசின் அரக்கத்தனம் எங்கும் இருக்காது. நல்ல சாலை வேண்டும் என்றால் சுங்கவரி அவசியம் என்கிறார் நிதின்கட்கரி. சென்னையில் நுழையும் டோல்கேட் மட்டும் 12 மணிநேரத்திற்கு 20 லட்சம் (குறைந்தபட்சம்) வசூலிக்கின்றார்கள் என்று எழுதியிருந்தார்கள். எத்தனை வருடங்கள் வசூலிப்பார்கள்? எங்கே போகின்றது இந்தப் பணம்?. மொத்தத்தில் எல்லோரும் அம்மணமாக வாழும் நாட்டில் நீ ஏன் கோவணத்துடன் இருக்கின்றாய் என்பதாகவும் எடுத்துக் கொள்ளலாம்

***************

தமிழகப் பள்ளிக் கல்வித்துறையில் அரசு நடத்தும் தேர்வு என்றால் என்ன? யாருக்குச் சாதகம்? யாருக்குப் பாதகம்? இங்கே என்ன நடக்கின்றது? எப்படியெல்லாம் நடத்தப்படுகின்றது?

முன்பு பத்தாம் வகுப்பு மற்றும் பணிரெண்டாம் வகுப்பிற்கு அரசு தேர்வு நடத்தியது. இப்போது +1 க்கும் அரசு பொதுத் தேர்வு நடத்துகின்றது.

ஒன்பதாம் வகுப்பு வரைக்கும் இயல்பாகப் படித்துக் கொண்டு வரும் மாணவர்களுக்கு இதனைக் கடந்து பத்தாம் வகுப்பு என்ற வார்த்தையை உச்சரித்து உச்சரித்து அவர்களுக்குத் தேவையில்லாத அளவு கடந்த அழுத்தம் உருவாக்கப்படுகின்றது.

இதுவே +1 மற்றும் +2 என்று மொத்தம் மூன்று வருடங்களும் தொடர்ந்து அழுத்தத்தில் அமுக்கி வைக்கப்படுகின்றார்கள். மாணவர்களுக்கு மன அழுத்தம் ஒரு பக்கம். மற்றொரு புறம் பதட்டம். அவர்களின் இயல்பான சராசரி வாழ்க்கை மாற்றப்படுகின்றது. எந்திரம் போல மாற்றப்படுகின்றார்கள். இந்த மூன்றாண்டுகளும் ஒரு மாணவர் சராசரியாக 12 முதல் 16 மணி நேரம் படித்தே ஆக வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருக்கின்றார்கள்.

தனியார் கல்வி நிறுவனங்களில் இதற்கெனச் சிறப்புக் கவனிப்பு வகுப்புகள் நடத்தப்படுகின்றது என்பது பொய். மாணவர்களை மறுபடியும் மறுபடியும் ஆடாமல் அசையாமல் உட்கார வைத்துப் படி படி என்று படிக்க வைக்கப்படுகின்றார்கள். காரணம் விடுமுறை தினங்கள், ஓய்வு நேரம் என்று எந்தப் பாரபட்சமும் இல்லாமல் அவர்களின் சிந்தனை முழுக்கப் பாடத்தில் உள்ள கேள்வி பதில்கள் உள்ளே புகுத்தப்படுகின்றது. பல வித முயற்சிகள். பலவித தந்திரங்கள். பலவித மிரட்டல்கள். எந்த இடத்திலும் மாணவரின் கற்றல் திறமைக்கு ஏற்ப தனியார் கல்வி நிறுவனங்கள் தரமான விசயங்களைச் செய்வதில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

புத்தியுள்ள பிள்ளைகளும், முயல்பவர்களும் முண்டியடித்து வெற்றி பெறுகின்றார்கள். கற்றலில் குறைபாடு உள்ளவர்களைத் தனியார் கல்வி நிறுவனங்கள் ஒன்பதாம் வகுப்பு இறுதி நிலையில் ஓரங்கட்டி வைத்து விடுகின்றார்கள். பத்தாம் வகுப்பில் அதே பள்ளியில் அவர்கள் நிர்ணயித்த கட்டணத்தில் படிக்கலாம். ஆனால் பள்ளி மூலமாகத் தேர்வு எழுத முடியாது. தனியாகத் தேர்வு எழுத வேண்டும். இது தான் இப்போது நடந்து கொண்டிருக்கும் நடை முறை.

ஆனால் அரசுப் பள்ளியில் அனைவரும் சரிசமமாக நடத்தப்படுகின்றார்கள். அடிக்கக்கூடாது. திட்டக்கூடாது. மிரட்டக்கூடாது என்ற மூன்று மந்திரங்களால் அரசுப் பள்ளியில் உள்ள ஆசிரியர்கள் அனுபவிக்கும் வேதனைகள் நரகம் என்று கூட அழைக்கலாம். அதனையும் மீறித் தான் அரசு பள்ளிக்கூட ஆசிரியர்கள் குறிப்பிட்ட சதவிகிதத்தினர் மகத்தான சாதனைகள் புரிகின்றனர். உருக்குலைந்த குடும்பத்திலிருந்த வரும் ஒரு மாணவர், மாணவியரின் எண்ணங்களை முழுமையாக மாற்றிக் கல்வியின் மூலம் மட்டுமே வாழ்வில் உயர முடியும் என்ற எண்ணத்தைத் தொடர்ந்து விதைத்து அவர்களை மாற்றுவது என்பது சாதாரண விசயமல்ல.

அதனைத் தான் தற்போதைய குடிகாரச் சமூகமாக மாறியுள்ள தமிழகச் சூழலில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் மாணவர்களைச் சரியான பாதைக்குக் கொண்டு வரும் முக்கியப் பணியையும் அரசு பள்ளிக்கூட ஆசிரியர்கள் தொடர்ந்து செய்து கொண்டிருக்கின்றார்கள். இதற்கு மேலாக நடைமுறைக்கு ஒவ்வாத சட்டங்களைத் திட்டங்களை வைத்திருக்கும் அரசின் கொள்கைகளையும் ஒவ்வொரு அரசு பள்ளிக்கூட ஆசிரியர்களும் கடைபிடிக்க வேண்டும் என்பது ஒரு பக்க கொடுமை. மற்றொருபுறம் முழுமையான ஒத்துழைப்பு இல்லாத ஊழல் மிகுந்த கல்வித்துறையில் உள்ள அதிகார வர்க்கத்தினருக்கு அடங்கிச் சென்றே ஆக வேண்டும் என்பதும் எதார்த்த உண்மை.

இவற்றையெல்லாம் கடந்து தான் மாணவர்களுக்கு ஆசிரியர்கள் உறுதுணையாக, வழிகாட்டியாக இருக்கின்றார்கள்.

தனியார் பள்ளிக்கூடங்கள் பத்து மற்றும் +1, +2 என மூன்று வருடங்களில் வாங்கும் கட்டணம் என்பது வானம் அளவுக்கு உயர்ந்துள்ளது. குறிப்பாகத் தொடக்கக் கட்டணம் அத்துடன் மாத கட்டணம் கடைசியாகச் சிறப்பு வகுப்புக் கட்டணம் என்று வேறு தனியாக வசூலிக்கின்றார்கள். மூன்று வருடங்களும் ஒரு மாணவர் கடந்து வருவதற்குக் குறைந்தபட்சம் 3 முதல் 4 லட்சம் தேவைப்படுகின்றது.

ஆனாலும் மக்களுக்குச் சாதி என்ற கௌரவம் போலத் தற்போது தனியார் பள்ளி என்ற கீரிடம் தேவைப்படத்தான் செய்கின்றது.

இங்கு அரசியல் பேசாதீர்

Sunday, September 15, 2019

அச்சு ஊடகம் 2019

ஏழெட்டு மாதங்களுக்கு முன்பு வரைக்கும் குடும்பத்தினர் திட்டும் அளவிற்கு வார இதழ்களுக்கு செலவளிக்கும் தொகை நாளுக்கு நாள் எகிறிக் கொண்டேயிருந்தது. ஆனாலும் ஆசையுடன் விருப்பத்துடன் செலவளித்தேன். புதிய படம் பார்க்க ஆர்வமாகச் செல்பவர்கள் போலப் புதிதாக ஏதாவது ஒரு இதழ் வந்தால் வாங்கி ஆசிரியர் குழு முதல் மற்ற அனைத்தையும் ஆராய்ச்சி செய்வதுண்டு. ஒரே செலவு அதுவும் அதிக செலவு என்பது வார இதழ்களுக்காகவே இருந்தது.

வீட்டுக்கு வரும் தினசரிகளைத் தவிர்த்துப் பார்த்தாலும், வாரந்தோறும் வந்து கொண்டிருக்கும் சகலவிதமான வார இதழ்கள், தோன்றும் போது ஆங்கில தமிழ் தினசரி, இது தவிர மற்ற புத்தகங்கள் என்று வாங்கிக் கொண்டிருந்தேன். என் பொறுமை எல்லை மீறிக் கொண்டே வந்தது. எவரைத் திட்ட முடியும்?

ஒவ்வொரு முறையும் படித்து முடிக்கும் போது இந்த காகிதத்தை மலம் துடைக்கப் பயன்படுத்தக்கூடக் கூடாது என்பதாகத் தோன்றியது. காரணம் ஒரு சிறிய துணுக்கு செய்தியைக் கவர் ஸ்டோரியாக மாற்றுவது, அப்பட்டமாக மிரட்டல் ஜர்னலிசம், ஒரு எழுத்தாளர் தங்களுக்குப் பேட்டி அளிக்க மறுத்து விட்டார் என்பதற்காக அவர் சிக்கலில் மாட்டிய போது அடுத்தடுத்த இதழ்களில் அவரைப் பற்றிக் கவர் ஸ்டோரி வெளியிட்டும் செல்ப் எடுக்காத கேவலம், கல்வித்துறையில் உள்ள ஊழல்களைப் பற்றிப் பேச மறுத்து சூரப்பா எந்த ஊரிலிருந்து வந்தார்? என்ற ஆராய்ச்சிக் கட்டுரை என்று எந்தப் பக்கம் பார்த்தாலும் விபச்சாரத்னமாகவே மாறிய கொடுமையை உணர்ந்து மொத்தமாகவே நிறுத்தும் சூழல் உருவானது. கிட்டத்தட்ட மூச்சு அதன் பிறகே இயல்பாகச் சுவாசிக்க முடிந்தது.

தமிழ்த்திரைப்பட உலகம் அழிந்தால் அந்தத் துறையில் இருப்பவர்கள் வருத்தப்படுவதை விட பிரபல்யமான வார இதழ்கள் தான் வருத்தப்படும் அளவிற்கு சினிமா சினிமா என்று தொடக்கம் முதல் கடைசி பக்கம் வரைக்கும் சினிமா ஜர்னலிசமாக மாறிய கொடுமையும் இப்போது உள்ளது.

இதில் கட்சி ஆதரவு, மத ஆதரவு என்ற கொள்கையின் அடிப்படையில் படிப்பவர்கள் மனிதர்களே அல்ல என்ற நோக்கத்திலும் தினசரியில் உள்ள ஆசிரியர்கள் அறம் என்றால் கிலோ என்ன விலை? என்கிற நிலைக்கும் வந்து சேர்ந்து குப்பைகளை வீட்டுக்குள் தினமும் கொண்டு வந்து கொட்டிக் கொண்டேயிருக்கின்றார்கள்.

சில மாதங்களுக்கு வார இதழ்களில் ஆசிரியராக பணியாற்றுபவர்களின் மாறுதல்கள் நடந்தது. கொஞ்சமாவது இவர் ஏதாவது ஒரு கட்டுரை எழுதியிருப்பார்? அதற்காகவாவது வாங்கலாம் என்ற எண்ணமும் அதன் பிறகு தவிடுபொடியானது.

குழந்தைகள் எழுதும் நான் முதல்வரானால்? என்கிற இன்வஸ்டிகேடிவ் ஜர்னலிசம் சூடுபிடிக்கத் தொடங்கியது. எழுத்துப் பிழைகள்? இது தமிழா? என்று நாம் யோசிக்க வேண்டிய கட்டுரைகள் என்று தமிழனைத் திக்குமுக்காட வைத்துக் கொண்டிருக்கின்றது.

மொத்தத்தில் நான் எழுதுவது தமிழ். நீ வாசிப்பது உன் தலையெழுத்து? நான் கொடுப்பது தான் செய்தி? உனக்குப் புரிந்தால் என்ன? புரியாவிட்டால் என்ன? என்ற நோக்கத்தில் தான் ஒவ்வொரு நிர்வாகமும் என் கடன் பிணி செய்து கிடப்பதே என்று மாறத் தொடங்கியது.

ஆதாரம் தேவையில்லை. அவசரம் தான் முக்கியம் என்ற நோக்கத்தில் வந்து கொண்டிருக்கும் ஒவ்வொரு செய்திகளுக்கும் பின்னால் உள்ள உளவியல் தாக்குதல்களைத் தமிழர்கள் எப்படிப் புரிந்து கொள்வார்கள் என்பதனை விட இவர்களின் வியாபாரம் எப்படி உள்ளது? என்பதனை ஒவ்வொரு முறையும் எப்போதும் வாங்கும் பெட்டிக் கடைக்காரரிடம் தவறாமல் கேட்டுத் தெரிந்து கொள்வதுண்டு.

நாங்கள் முன்னிலை. நாங்கள் நம்பர் 1 என்ற கட்டியம் கூறி அலறும் வார இதழ்கள் பாதிக்குப் பாதி என்கிற நிலைக்கு வந்துள்ளது. 50 இதழ்கள் எப்போதும் விற்கும்? இப்போது 20 கூட போகமாட்டுது என்கிறார்கள். ஆனால் பெருமை பீத்தலுக்கு இங்கே குறைவில்லை.

அதாவது நாங்கள் திருந்த மாட்டோம். நீங்கள் திருந்தக்கூடாது தான் எங்கள் முதன்மையாக நோக்கம் என்பதாகத் தான் எனக்குத் தோன்றுகின்றது.

இது பராம்பரியமான இதழ், 50 ஆண்டுகளைக் கடந்தும் இன்றும் சந்தையில் வெற்றிகரமாக இருக்கின்றோம் என்பது உண்மை தான்.

விபச்சாரம் என் தொழில்? அதில் என்ன தவறு உள்ளது? என்று யாராவது பொது வெளியில் உரக்கச் சொன்னால் உங்கள் பார்வை எப்படியிருக்கும்? அவர்களைப் பற்றி உங்கள் நினைப்பு எப்படியிருக்கும்?

வாசிக்க

கடைசி எழுத்து

Friday, September 13, 2019

நேரு, இந்திரா,சஞ்சய், ராஜீவ் .........

என் நெருங்கிய நண்பர் என்னை நோக்கி எப்போதும் பெரிய குற்றச்சாட்டை வைப்பார். என் பதிவுகளை முழுமையாக வாசித்து முடித்து விட்டு காரசாரமாக நேரிடையாக ஒவ்வொரு முறையும் நீண்ட நேரம் விவாதிப்பார்.

பழைய விசயங்களைப் பற்றியோ, இறந்து போனவர்களைப் பற்றியோ, ஆண்டு விட்டுச் சென்றவர்களைப் பற்றியோ குறை சொல்வதை நிறுத்த வேண்டும். அப்போது தான் இந்த நாடு முன்னேறும். முதலில் பாஜக வந்து ஆறு வருடங்கள் முடிந்து விட்டது. அவர்கள் என்ன சாதித்தார்கள்? என்ன சாதிக்கவில்லை? என்ன காரணம்? அதனைப் பற்றிப் பேசுங்கள் என்று உரிமையுடன் கண்டிப்பார். இருவரும் சிரித்துக் கொண்டே அடுத்த விசயத்திற்குத் தாவி விடுவோம்.

இதை இங்கே எழுதுவதற்குக் காரணம் கீழே கொடுத்துள்ள விசயங்களை நீங்கள் உண்மையிலேயே வரிக்கு வரி வாசிக்க வேண்டும் என்றால் குறைந்தபட்சம் ஒரு மணிநேரத்திற்கு மேல் ஆகும். நிச்சயம் எவரும் வாசிக்கப் போவதில்லை என்று எனக்கு நன்றாகவேத் தெரியும் என்றாலும் இதனை ஆவணப்படுத்த வேண்டும் என்பதற்காகவே இங்கே பதிவு செய்துள்ளேன்.

கீழே உள்ள கேள்விக்கு உங்கள் மனசாட்சியின்படி பதில் சொல்லிக் கொள்ளுங்கள்.

1. தமிழகத்தில் பெரியார், அண்ணா, கலைஞர், காமராஜர், எம்.ஜி.ஆர், வேறு யார் பெயர்கள் உங்கள் நினைவுக்கு வரும்? கடந்த 72 வருடத்தில் ஓமரந்தூரர் ராமசாமி ரெட்டியார் என்பவர் ஒருவர் இருந்தார். நேருவே அவரைப் பார்த்துப் பயந்தார் என்பது வரலாறு. அவர் நேர்மை என்பது நெருப்பு போன்றது? அவரைப் பற்றி உங்களுக்குத் தெரியுமா? அவர் தமிழகத்தில் என்ன பதவியில் என்பதாவது தெரியுமா? இவரைப் போன்ற பலரின் பெயர்களும் இப்போது எங்கும் இல்லையே? என்ன காரணம்?

2. கடந்த 72 வருடத்தில் நேரு, இந்திரா, ராஜீவ் தவிர வேறு யாருமே இந்த நாட்டிற்கு உழைக்கவில்லையா? மற்றவர்கள் எவரும் இந்த நாட்டின் வளர்ச்சிக்குப் பாடுபடவில்லையா? எவர் பெயரும் இங்கே பேசப்படுவதில்லையே ஏன்?

இப்போது வாசிக்கத் தொடங்கவும்.......

ஆண்டவன் உங்களை காப்பாற்றுவாராக...

)()()()(

1. Rajiv Gandhi Gold Cup Kabaddi Tournament

2. Rajiv Gandhi Sadbhavana Run

3. Rajiv Gandhi Federation Cup boxing championship

4. Rajiv Gandhi International tournament (football)

5. NSCI – Rajiv Gandhi road races, New Delhi

6. Rajiv Gandhi Boat Race, Kerala

7. Rajiv Gandhi International Artistic Gymnastic Tournament

8. Rajiv Gandhi Kabbadi Meet

9. Rajiv Gandhi Memorial Roller Skating Championship

10. Rajiv Gandhi memorial marathon race, New Delhi

11. Rajiv Gandhi International Judo Championship, Chandigarh

12. Rajiv Gandhi Memorial Trophy for the Best College, Calicut

13. Rajiv Gandhi Rural Cricket Tournament, Initiated by Rahul Gandhi in Amethi

14. Rajiv Gandhi Gold Cup (U-21), football

15. Rajiv Gandhi Trophy (football)

16. Rajiv Gandhi Award for Outstanding Sportspersons

17. All India Rajiv Gandhi Basketball (Girls) Tournament, organized by Delhi State

18. All India Rajiv Gandhi Wrestling Gold Cup, organized by Delhi State

19. Rajiv Gandhi Memorial Jhopadpatti Football Tournament, Rajura

20. Rajiv Gandhi International Invitation Gold Cup Football Tournament, Jamshedpur

21. Rajiv Gandhi Mini Olympics, Mumbai

22. Rajiv Gandhi Beachball Kabaddi Federation

23. Rajiv Gandhi Memorial Trophy Prerana Foundation

24. International Indira Gandhi Gold Cup Tournament

25. Indira Gandhi International Hockey Tournament

26. Indira Gandhi Boat Race

27. Jawaharlal Nehru International Gold Cup Football Tournament

28. Jawaharlal Nehru Hockey Tournament

*Stadium* :

1. Indira Gandhi Sports Complex, Delhi

2. Indira Gandhi Indoor Stadium, New Delhi

3. Jawaharlal Nehru Stadium, New Delhi

4. Rajiv Gandhi Sports Stadium, Bawana

5. Rajiv Gandhi National Football Academy, Haryana

6. Rajiv Gandhi AC Stadium, Vishakhapatnam

7. Rajiv Gandhi Indoor Stadium, Pondicherry

8. Rajiv Gandhi Stadium, Nahariagun, Itanagar

9. Rajiv Gandhi Badminton Indoor Stadium, Cochin

10. Rajiv Gandhi Indoor Stadium, Kadavanthra,Ernakulam

11. Rajiv Gandhi Sports Complex , Singhu

12. Rajiv Gandhi Memorial Sports Complex, Guwahati

13. Rajiv Gandhi International Stadium, Hyderabad

14. Rajiv Gandhi Indoor Stadium, Cochin

15. Indira Gandhi Stadium, Vijayawada, Andhra Pradesh

16. Indira Gandhi Stadium, Una, Himachal Pradesh

17. Indira Priyadarshini Stadium, Vishakhapatnam

18. Indira Gandhi Stadium, Deogarh, Rajasthan

19. Gandhi Stadium, Bolangir, Orissa

20. Jawahar Lal Nehru Stadium, Coimbatore

21. Rajiv Gandhi international cricket stadium,Dehradun

22. Jawaharlal Nehru Stadium, Chennai

23. Nehru Stadium(cricket), Pune

*Airports/ Ports* :

1. Rajiv Gandhi International Airport, Shamshabad, Hyderabad, Telangana

2. Rajiv Gandhi Container Terminal, Cochin

3. Indira Gandhi International Airport, New Delhi

4. Indira Gandhi Dock, Mumbai

5. Jawaharlal Nehru Nava Sheva Port Trust, Mumbai

Universities/Education Institutes:

1. Rajiv Gandhi Indian Institute of Management, Shilong

2. Rajiv Gandhi Institute of Aeronautics, Ranchi, Jharkhand

3. Rajiv Gandhi Technical University, Gandhi Nagar, Bhopal, M.P.

4. Rajiv Gandhi School of Intellectual Property Law, Kharagpur, Kolkata

5. Rajiv Gandhi Aviation Academy, Secundrabad

6. Rajiv Gandhi National University of Law, Patiala, Punjab

7. Rajiv Gandhi National Institute of Youth Development, Tamil Nadu Ministry of Youth Affairs and Sports

Budgetary Allocation 2008-09 – 1.50 crore

Budgetary Allocation 2009-10 – 3.00 crore

8. Rajiv Gandhi Aviation Academy, Begumpet, Hyderabad, A.P

9. Rajiv Gandhi Institute of Technology, Kottayam, Kerala

10. Rajiv Gandhi College of Engineering Research & Technology, Chandrapur, Maharashtra

11. Rajiv Gandhi College of Engineering, Airoli, Navi Mumbai, Maharashtra

12. Rajiv Gandhi University, Itanagar, Arunachal Pradesh

13. Rajiv Gandhi Institute of Technology, Chola Nagar, Bangalore, Karnataka

14. Rajiv Gandhi Proudyogiki Vishwavidyalaya, Gandhi Nagar, Bhopal, M.P.

15. Rajiv Gandhi D.e.d. College, Latur, Maharashtra

16. Rajiv Gandhi College, Shahpura, Bhopal

17. Rajiv Gandhi Foundation, Rajiv Gandhi Institute for Contemporary Studies, New Delhi

18. Rajiv Gandhi Institute of Petroleum Technology, Raebareli, U.P.

19. Rajiv Gandhi Homeopathic Medical College, Bhopal, M.P.

20. Rajiv Gandhi Institute of Post Graduate Studies, East Godavari District, A.P.

21. Rajiv Gandhi College of Education, Thumkur, Karnataka

22. Rajiv Gandhi College of Veterinary & Animal Sciences, Pondicherry, Tamil Nadu

23. Rajiv Gandhi Institute of IT and Biotechnology, Bhartiya Vidhyapeeth

24. Rajiv Gandhi High School, Mumbai, Maharashtra

25. Rajiv Gandhi Group of Institutions, Satna, M.P.

26. Rajiv Gandhi College of Engineering, Sriperumbudur, Tamil Nadu

27. Rajiv Gandhi Biotechnology Centre, R.T.M., Nagpur University

28. Rajiv Gandhi Centre for Biotechnology, Thiruvananthapuram, Kerala

29. Rajiv Gandhi Mahavidyalaya, Madhya Pradesh

30. Rajiv Gandhi Post Graduate College, Allahabad, U.P.

31. Rajiv Gandhi Institute of Technology, Bangalore, Karnataka

32. Rajiv Gandhi Govt. PG Ayurvedic College, Poprola, Himachal Pradesh

33. Rajiv Gandhi College, Satna, M.P.

34. Rajiv Gandhi Academy for Aviation Technology, Thiruvananthapuram, HB GB HDD gv gv c dc fc Kerala

35. Rajiv Gandhi Madhyamic Vidyalaya, Maharashtra

36. Rajiv Gandhi Institute of Contemporary Studies, New Delhi

37. Rajiv Gandhi Centre for Innovation and Entrepreneurship

38. Rajiv Gandhi Industrial Training Centre, Gandhinagar

39. Rajiv Gandhi University of Knowledge Technologies, Andhra Pradesh

40. Rajiv Gandhi Institute Of Distance Education, Coimbatore, Tamil Nadu

41. Rajiv Gandhi Centre for Aquaculture , Tamil Nadu

42. Rajiv Gandhi University (Arunachal University), A.P.

43. Rajiv Gandhi Sports Medicine Centre (RGSMC), Kerala

44. Rajiv Gandhi Science Centre, Mauritus

45. Rajiv Gandhi Kala Mandir, Ponda, Goa

46. Rajiv Gandhi Vidyalaya, Mulund, Mumbai

47. Rajiv Gandhi Memorial Polytechnic, Bangalore, Karnataka

48. Rajiv Gandhi Memorial Circle Telecom Training Centre (India), Chennai

49. Rajiv Gandhi Institute of Pharmacy, Kasagod, Kerala

50. Rajiv Gandhi Memorial College Of Aeronautics, Jaipur

51. Rajiv Gandhi Memorial First Grade College, Shimoga

52. Rajiv Gandhi Memorial College of Education, Jammu & Kashmir

53. Rajiv Gandhi South Campus, Barkacha, Varanasi

54. Rajiv Gandhi Memorial Teacher’s Training College, Jharkhand

55. Rajiv Gandhi Degree College, Rajahmundry, A.P.

56. Indira Gandhi National Open University (IGNOU), New Delhi

57. Indira Gandhi Institute of Development & Research, Mumbai, Maharashtra

58. Indira Gandhi National Forest Academy, Dehradun

59. Indira Gandhi RashtriyaUran Akademi, Fursatganj Airfield, Rae Bareli, Uttar Pradesh

60. Indira Gandhi Institute of Development Research, Mumbai

61. Indira Gandhi National Tribal University, Orissa

62. Indira Gandhi B.Ed. College, Mangalore

63. Smt. Indira Gandhi College of Education, Nanded, Maharashtra

64. Indira Gandhi Balika Niketan B.ED. College, Jhunjhunu, Rajasthan

65. Indira Gandhi Krishi Vishwavidyalaya, Raipur, Chhattisgarh

66. Smt. Indira Gandhi College of Engineering, Navi Mumbai, Maharashtra

67. Smt. Indira Gandhi Colelge, Tiruchirappalli

68. Indira Gandhi Engineering College, Sagar, Madhya Pradesh

69. Indira Gandhi Institute of Technology, Kashmere Gate, Delhi

70. Indira Gandhi Institute of Technology, Sarang, Dist. Dhenkanal, Orissa

71. Indira Gandhi Institute of Aeronautics, Pune, Maharashtra

72. Indira Gandhi Integral Education Centre, New Delhi

73. Indira Gandhi Institute of Physical Education & Sports Sciences, Delhi University, Delhi

74. Indira Gandhi High School, Himachal

75. Indira Kala Sangit Vishwavidyalaya, Chhattisgarh

76. Indira Gandhi Medical College, Shimla

77. Jawaharlal Nehru Technological University, Kukatpally, Andhra Pradesh

78. Nehru Institute of Mountaineering, Uttarakashi

79. Pandit Jawaharlal Nehru Institute of Business Management, Vikram University

80. Jawaharlal Nehru University, New Delhi

81. Jawaharlal Nehru Centre for Advanced Scientific Research, Bangalore

82. Jawaharlal Nehru Technological University, Kukatpally, AP

83. Jawaharlal Nehru Engineering College in Aurangabad, Maharashtra

84. Jawaharlal Nehru Centre for advanced Scientific Research, a deemed university, Jakkur, P.O. Bangalore

85. Jawaharlal Nehru Institute of Social Studies, affiliated to Tilak Maharashtra Vidyapith (Pune, Maharashtra)

86. Jawaharlal Nehru College of Aeronautics & Applied Sciences, Coimbatore, (ESTD 1968)

87. Jawaharlal Nehru Institute of Technology, Katraj, Dhankwdi, Pune, Maharashtra

88. Kamal Kishore Kadam’s Jawaharlal Nehru Engineering College in Aurangabad, Maharashtra

89. Jawaharlal Nehru Institute of Education & Technological Research, Nanded, Maharashra

90. Jawaharlal Nehru College, Aligarh

91. Jawaharlal Nehru Technological University, Hyderabad

92. Jawaharlal Nehru Krishi Vishwavidyalaya, Jabalpur

93. Jawaharlal Nehru B.Ed. College, Kota, Rajasthan

94. Jawaharlal Nehru P.G. College, Bhopal

95. Jawaharlal Nehru Government Engineering College, Sundernagar, District Mandi, H.P.

96. Jawaharlal Nehru Public School, Kolar Road, Bhopal

97. Jawaharlal Nehru Technological University, Kakinada, A.P.

98. Jawaharlal Nehru Institute of Technology, Ibrahimpatti, Andhra Pradesh

99. Jawahar Navodaya Vidyalaya

598 JNVs across India as of 2015–16

696. Jawahar Navodaya Vidyalaya

697. Indira Gandhi Centre for Atomic Research, Kalpakkam

698. Indira gandhi university rewari Haryana

*Awards:*

1. Rajiv Gandhi Award for Outstanding Achievement

2. Rajiv Gandhi Shiromani Award

3. Rajiv Gandhi Shramik Awards, Delhi Labour Welfare Board

4. Rajiv Gandhi National Sadbhavana Award

5. Rajiv Gandhi Manav Seva Award

6. Rajiv Gandhi Wildlife Conservation Award

7. Rajiv Gandhi National Award Scheme for Original Book Writing on Gyan Vigyan

8. Rajiv Gandhi Khel Ratna Award

9. Rajiv Gandhi National Quality Award, Instituted by Bureau of Indian Standards in 1991

10. Rajiv Gandhi Environment Award for Clean Gandhi, Ministry of Environment & Forest, Govt. of India

11. Rajiv Gandhi Travelling Scholarship

12. Rajiv Gandhi(UK) Foundation Scholarship

13. Rajiv Gandhi Film Awards (Mumbai)

14. Rajiv Gandhi Khelratna Puraskar

15. Rajiv Gandhi Parisara Prashasti, Karnataka

16. RajivGandhi Vocational Excellence Awards

17. Rajiv Gandhi Excellence award

18. Indira Gandhi Peace Prize

19. Indira Gandhi Prize for National Integration

20. Indira Gandhi Priyadarshini Award

21. Indira Priyadarshini Vrikshamitra Awards, Ministry of Environment and Forests

22. Indira Gandhi Memorial National Award forBest Environmental & Ecological

23. Indira Gandhi Paryavaran Purashkar

24. Indira Gandhi NSS Award

25. Indira Gandhi Award for National Integration

26. Indira Gandhi Official Language Award Scheme

27. Indira Gandhi Award for Best First Film

28. Indira Gandhi Rajbhasha Awards for The Town Official Language

29. Indira Gandhi Prize” for Peace, Disarmament and Development

30. Indira Gandhi Prize for Popularization of Science Implementation

31. Indira Gandhi Shiromani Award

32. Indira Gandhi NSS Award/National Youth

33. Indira Gandhi Paryavaran Pushar award – search n correct

34. Indira Gandhi N.S.S Awards

35. Indira Gandhi award for social service, MP Govt.

36. Post Graduate Indira Gandhi Scholarship Scheme

37. Indira Gandhi Rajbhasha Award Scheme

38. Indira Gandhi Rajbhasha Shield Scheme

39. Indira Gandhi Vision of Wildlife Conservation Zoo, a seminar organized by Indira Gandhi National Forest Academy.

40. Jawaharlal Nehru award for International peace worth Rs 15 lakh cash given to many international figures, every year, including Yasser Arafat of Palestine Liberation Front in 1988 and U Thant in 1965.

41. Soviet Land Nehru Award, a cash prize of Rs. 20,000 given to Shyam Benegal in Dec 89, in recognition of the above film.

42. Jawaharlal Nehru Balkalyan awards of Rs.10,000 each to 10 couples by Govt. of Maharashtra (ToI-28-4-89).

43. Jawaharlal Nehru Memorial Fund, New Delhi, for Academic Achievement

44. Jawaharlal Nehru birth centenary research award for energy

45. Jawaharlal Nehru Award for International Understanding

46. Nehru Bal Samiti Bravery Awards

47. Jawaharlal Nehru Memorial Medal

48. Jawaharlal Nehru Prize” from 1998-99, to be given to organizations (preferably NGOs) for Popularization of Science.

49. Jawaharlal Nehru National Science Competition

50. Jawarharlal Nehru Student Award for research project of evolution of DNA

*Scholarship / Fellowship:*

1. Rajiv Gandhi Scholarship Scheme for Students with Disabilities

2. Rajiv Gandhi National Fellowship Scheme for SC/ST Candidates, Ministry of Social Justice and Empowerment

3. Rajiv Gandhi National Fellowship Scheme for ST Candidates

4. Rajiv Gandhi Fellowship, IGNOU

5. Rajiv Gandhi Science Talent Research Fellows

6. Rajiv Gandhi Fellowship, Ministry of Tribal Affairs

7. Rajiv Gandhi National Fellowship Scheme for scheduled castes and scheduled tribes candidates given by University Grants Commission

8. Rajiv Gandhi Fellowship sponsored by the Commonwealth of Learning in association with Indira Gandhi National Open University

9. Rajiv Gandhi science talent research fellowship given by Jawaharlal Nehru Centre for advanced scientific research (to promote budding scientists) done in tandem with Department of Science and Technology and Rajiv Gandhi Foundation

10. Rajiv Gandhi HUDCO Fellowships in the Habitat Sector

11. Indira Gandhi Memorial Fellowships check

12. Fullbright scholarship now renamed Fullbright- Jawaharlal Nehru Scholarship

13. Cambridge Nehru Scholarships, 10 in number, for research at Cambridge University, London, leading to Ph. D. for 3 years, which include fee, maintenance allowance, air travel to UK and back.

14. Scheme of Jawaharlal Nehru Fellowships for Post-graduate Studies, Govt. of India.

15. Nehru Centenary (British) Fellowships/Awards

*National Parks/ Sanctuaries/ Museums*:

1. Rajiv Gandhi (Nagarhole) Wildlife Sanctury, Karnataka

2. Rajiv Gandhi Wildlife Sanctury, Andhra Pradesh

3. Indira Gandhi National Park, Tamil Nadu

4. Indira Gandhi Zoological Park , New Delhi

5. Indira Gandhi National Park, Anamalai Hills on Western Ghats

6. Indira Gandhi Zoological Park, Vishakhapatnam

7. Indira Gandhi Rashtriya Manav Sangrahalaya (IGRMS)

8. Indira Gandhi Wildlife Sanctuary, Pollachi

9. Rajiv Gandhi Health Museum

10. The Rajiv Gandhi Museum of Natural History

11. Indira Gandhi Memorial museum, New Delhi

12. Jawaharlal Nehru museum in Aurangabad, Maharashtra opened by state govt.

13. Jawaharlal Nehru memorial Gallery, London

14. Jawaharlal Nehru planetarium, Worli, Mumbai.

15. Jawaharlal Nehru National Science Exhibition for Children

*Hospitals/Medical Institutions*:

1. Rajiv Gandhi University of Health Science, Bangalore, Karnataka

2. Rajiv Gandhi Cancer Institute & Research Centre, Delhi

3. Rajiv Gandhi Home for Handicapped, Pondicherry

4. Shri Rajiv Gandhi college of Dental… Science & Hospital, Bangalore, Karnataka

5. Rajiv Gandhi Centre for Bio Technology, Thiruvanthapuram, Kerala

6. Rajiv Gandhi College of Nursing, Bangalore, Karnataka

7. Rajiv Gandhi Super Specialty Hospital, Raichur

8. Rajiv Gandhi Institute of Chest Diseases, Bangalore, Karnataka

9. Rajiv Gandhi Paramedical College, Jodhpur

10. Rajiv Gandhi Medical College, Thane, Mumbai

11. Rajiv Gandhi Institute of Pharmacy, Karnataka

12. Rajiv Gandhi Hospital, Goa

13. Rajiv Gandhi Mission on Community Health, Madhya Pradesh

14. Rajiv Gandhi Super Specialty Hospital, Delhi

15. Rajiv Gandhi Homoeaopathic Medical College, Chinar Park, Bhopal, M.P

16. North Eastern Indira Gandhi Regional Institute of Health & Medical Sciences , Shilong, Meghalaya

17. Indira Gandhi Medical College, Shimla

18. Indira Gandhi Institute of Child Health, Bangalore

19. Indira Gandhi Institute of Medical Sciences, Sheikhpura, Patna

20. The Indira Gandhi Paediatric Hospital, Afghanistan

21. Indira Gandhi Institute of Child Health Hospital, Dharmaram College, Bangalore

22. Indira Gandhi Institute of Child Heath, Bangalore

23. Indira Gandhi Medical College, Shimla

24. Indira Gandhi Institute of Dental Science, Kerala

25. Indira Gandhi Memorial Ayurvedic Medical College & Hospital, Bhubaneshwar

26. Indira Gandhi Government Medical College and Hospital, Nagpur

27. Indira Gandhi Eye Hospital And Research Centre, Kolkata

28. Indira Gandhi Hospital, Shimla

29. Indira Gandhi Women and Children Hospital , Bhopla

30. Indira Gandhi Gas Relief hospital, Bhopal

31. Kamla Nehru Hospital, Shimla

32. Chacha Nehru Bal Chikitsalaya

33. Jawaharlal Institute of Postgraduate Medical Education and Research (JIPMER), Puducherry

34. Jawaharlal Nehru Cancer Hospital and Research Centre, Bhopal

35. Jawaharlal Nehru Medical College in Raipur.

36. Nehru Homoeopathic Medical College & Hospital, New Delhi

37. Nehru, Science Centre, Worli, Mumbai

38. Jawaharlal Nehru Cancer Hospital & Research Centre, Bhopal

39. Pandit Jawaharlal Nehru Institute of Homoeopathic Medical Sciences, Maharashtra

40. Indira Gandhi hospital Dwarka, Delhi

*Institutions / Chairs / Festivals*:

1. Rajiv Gandhi National Institute of Youth Development. (RGNIYD), Ministry of Youth and Sports

2. Rajiv Gandhi National Ground Water Training & Research Institute, Faridabad, Haryana

3. Rajiv Gandhi Food Security Mission in Tribal Areas

4. Rajiv Gandhi National Institute of Youth Development

5. Rajiv Gandhi Shiksha Mission, Chhattisgarh

6. Rajiv Chair Endowment established in 1998 to create a Chair of South Asian Economics

7. Rajiv Gandhi Project – A pilot to provide Education thru Massive Satellite Connectivity up grassroot Level

8. Rajiv Gandhi Rural Housing Corporation Limited (Government of Karnataka Enterprise)

9. Rajiv Gandhi Information and Technology Commission

10. Rajiv Gandhi Chair for Peace and Disarmament

11. Rajiv Gandhi Music Festival

12. Rajiv Gandhi Memorial Lecture

13. Rajiv Gandhi Akshay Urja Diwas

14. Rajiv Gandhi Education Foundation, Kerala

15. Rajiv Gandhi Panchayati Raj Convention

16. The Rajiv Gandhi Memorial Educational and Charitable Society, Kasagod,Kerala

17. Rajiv Gandhi Memorial trophy ekankika spardha, Prerana Foundation, Kari Road

18. Indira Gandhi National Centre for the Arts, Janpath, New Delhi

19. Indira Gandhi Panchayati Raj & Gramin Vikas Sansthan, Jaipur, Rajasthan

20. Indira Gandhi Centre for Atomic Research (IGCAR), Kalpakkam

21. Indira Gandhi Institute for Development and Research , Mumbai

22. Indira Gandhi Institute of Cardiology (IGIC), Patna

23. Indira Gandhi National Center for the Arts, New Delhi

24. Indira Gandhi National Foundation, Thiruvananthapuram, Kerala

25. Indira Gandhi Mahila Sahakari Soot Girani Ltd, Maharashtra

26. Indira Gandhi Conservation Monitoring Centre , Ministry of Environment & Forest

27. Post-Graduate Indira Gandhi Scholarship for Single Girl Child

28. Jawahar Shetkari Sahakari Sakhar Karkhana Ltd.

29. Nehru Yuva Kendra Sangathan

30. Jawaharlal Nehru Centenary celebrations

31. Postal stamps of different denominations and one Rupee coins in memory of Jawaharlal Nehru.

32. Jawaharlal Nehru Memorial Trust (U.K.) Scholarships

33. Jawaharlal Nehru Custom House Nhava Sheva, Maharashtra

34. Jawaharlal Nehru Centre for. Advanced Scientific Research, Bangalore

35. Jawaharlal Nehru Cultural Centre, Embassy of India, Moscow

36. Pandit Jawaharlal Nehru Udyog Kendra for Juveniles, Pune, Maharastra

37. Pandit Jawaharlal Nehru college of agriculture and research institute , Pondicherry

*Roads/Buildings/places:*

1. Rajiv Chowk, Delhi

2. Rajiv Gandhi Bhawan, Safdarjung, New Delhi

3. Rajiv Gandhi Handicrafts Bhawan, New Delhi

4. Rajiv Gandhi Park, Kalkaji, Delhi

5. Indira Chowk, New Delhi

6. Nehru Planetarium, New Delhi

7. Nehru Yuvak Kendra, Chanakyapuri, New Delhi

8. Nehru Nagar, New Delhi

9. Nehru Place, New Delhi

10. Nehru Park, New Delhi Nehru House, BSZ Marg, New Delhi

11. Jawaharlal Nehru Government House New Delhi

12. Rajiv Gandhi Renewable Energy Park, Gurgaon, Haryana

13. Rajiv Gandhi Chowk, Andheri, Mumbai

14. Indira Gandhi Road, Mumbai

15. Indira Gandhi Nagar, Wadala, Mumbai

16. Indira Gandhi Sports Complex, Mulund, Mumbai

17. Nehru Nagar, Kurla, Mumbai

18. Jawaharlal Nehru gardens at Thane, Mumbai

19. Rajiv Gandhi Memorial Hall, Chennai

20. Jawaharlal Nehru Road, Vadapalani, Chennai, Tamilnadu

21. Rajiv Gandhi Salai (Old Mahabalipuram road named after Rajiv Gandhi)

22. Rajiv Gandhi Education City, Haryana

23. Mount Rajiv, a peak in Himalaya

24. Rajiv Gandhi IT Habitat, Goa

25. Rajiv Gandhi Nagar, Chennai

26. Rajiv Gandhi Park, Vijayawada

27. Rajiv Gandhi Nagar in Coimbatore, Tamil Nadu

28. Rajiv Gandhi Nagar, Trichy, Tamil Nadu

29. Rajiv Gandhi IT Park, Hinjewadi, Pune

30. Rajiv Gandhi Panchayat Bhav , Palanpur Banaskantha

31. Rajiv Gandhi Chandigarh Technology Park, Chandigarh

32. Rajiv Gandhi Smriti Van, Jharkhand

33. Rajiv Gandhi statue, Panaji, Goa

34. Rajiv Gandhi Road, Chittoor

35. Rajiv Gandhi Memorial at Sriperumbudur

36. Indira Gandhi Memorial Library, University of Hyderabad

37. Indira Gandhi Musical Fountains, Bangalore

38. Indira Gandhi Planetarium , Lucknow

39. Indira Gandhi Centre for Indian Culture (IGCIC), High Commission of India, Mauritus

40. Indira Gandhi Zoological Park, Eastern Ghats of India

41. Indira Gandhi Canal, Ramnagar, Jaisalmer

42. Indira Gandhi Industrial Complex, Ranipet, Vellore District

43. Indira Gandhi Park, Itanagar

44. Indira Gandhi Squiare , Pondicherry

45. Indira Gandhi Road, Willingdon Island, Cochin

46. Indira Gandhi Memorial Tulip Garden, Kashmir

47. Indira Gandhi Sagar Dam, Nagpur

48. Indira Gandhi bridge, Rameshvar, Tamil Nadu

49. Indira Gandhi Hospital, Bhiwandi Nizampur Municipal Corporation

50. Indira Gandhi memorial cultural Complex, UP Govt.

51. Indira Gandhi Sports Stadium, Rohru District, Shimla

52. Indira Gandhi Panchayati Raj Sansthan , Bhopal

53. Indira Gandhi Nagar, Rajasthan

54. Indira Nagar, Lucknow

55. Roads are named after Jawaharlal Nehru in many cities e.g. in Jaipur, Nagpur, Vile Parle, Ghatkopar, Mulund etc.

56. Nehru Nagar, Ghaziabad

57. Jawaharlal Nehru Gardens, Ambarnath

58. Jawarharlal Nehru Gardens, Panhala

59. Jawaharlal Nehru market, Jammu.

60. Jawaharlal Nehru Tunnel on the Jammu Srinagar Highway

61. Nehru Chowk, Ulhas Nagar, Maharashtra.

62. Nehru Bridge on the river Mandvi, Panaji, Goa

63. Nehru Nagar Ghaziabad

64. Jawaharlal Nehru Road, Dharmatala, Kolkata

65. Nehru Road, Guwahati

66. Jawahar Nagar, Jaipur

67. Nehru Vihar Colony, Kalyanpur, Lucknow

68. Nehru Nagar, Patna

69. Jawaharlal Nehru Street, Pondicherry

70. Nehru Bazaar, Madanapalli, Tirupathi

71. Nehru Chowk, Bilaspur. MP

72. Nehru Street, Ponmalaipatti, Tiruchirapalli

73. Nehru Nagar, S.M. Road, Ahmedabad

74. Nehru Zoological Park, Hyderabad

75. Rajiv Gandhi Zoological park (Zoo), Pune

76. Rajiv Gandhi Infotech Park, Hinjewadi, Pune.

77. Nehru Nagar, Nashik Pune. Road. And many more.

Additionally, there are 100+ state and central government schemes named after Nehru-Indira-Rajiv.

So, if you don't vote for congress you won't be able to see India named with Rahul Gandhi. It would be because of you that the old Indian tradition of naming everything Gandhi would end. That would be a sin! So it's your national duty to vote for Congress.

Edit 1:

Based on requests in comments, here we have list of things named after Sanjay Gandhi.

Sanjay Gandhi National Park, Mumbai.

Sanjay Gandhi Memorial Hospital, New Delhi.

Sanjay Gandhi Postgraduate Institute of Medical Science, Lucknow.

Sanjay Gandhi Animal care center, New Delhi.

Sanjay Gandhi Institute if Trauma and Orthopaedics (SGITO), Bangalore.

Sanjay Gandhi Hospital, Jayanagar, Bangalore.

Sanjay Gandhi Memorial Hospital, Rewa, MP.

Sanjay Gandhi Award in Environment and Ecology

Sanjay Gandhi institute of dairy technology, Patna.

Sanjay Gandhi Biological Park , Patna.

Sanjay Gandhi Polytechnic college, Bellary

Sanjay Gandhi Polytechnic college, Jagadish pur, Amethi

Sanjay Gandhi College of Education, Bangalore.

Sanjay Gandhi College of Nursing, Bangalore.

Sanjay Gandhi memorial College, Ranchi.

Sanjay Gandhi Mahila College, Gaya

Sanjay Gandhi Govt. Autonomous PG College, Sidhi, MP.

Sanjay Gandhi College, Shimla.

Sanjay Gandhi College of Nursing,Sultanpur, Delhi.

Sanjay Gandhi College and Research center, Vidhisha, MP.

Sanjay Gandhi BEd College, Vidhisha, MP.

Sanjay Gandhi Sarvodaya Science College, jabalpur.

Sanjay Gandhi Inter college, Saran, Bihar.

Sanjay Gandhi College of Law, Jaipur.

Sanjay Gandhi Memorial Government polytechnic College, Hyderabad.

Sanjay Gandhi PG College, Sururpur, Meerut, UP.

Sanjay Gandhi Stadium, Patna.

Sanjay Gandhi Stadium, Narsingharh, MP.

Sanjay Gandhi Market, Jalandhar.

Sanjay Gandhi Transport nagar, Delhi.

Please share this and let the country know the massive

Misuse of power by the Congress in favour of the Gandhi-Nehru family.

Thank Academy.