கனடா கடிதம்

அன்புள்ள ஜோதிஜி,

1973  ஆம் வருடத்திலிருந்து நான் டொரோண்டோவில் வசித்து வருகிறேன். ஜனவரி மாத ஆரம்பத்தில் நான் இந்தப் புத்தகத்தை சென்னையில் வாங்கி, டொராண்டோவிற்குத் திரும்பிய பின் ஒரு மாதத்திற்கு முன் படித்தேன். பெருமாள் முருகன் எழுதிய கங்கணம், தமிழ்மகன் எழுதிய வெட்டுப்புலி ஆகிய புத்தகங்களைப் படித்த உடன் உங்கள் புத்தகத்தை படித்தேன். இதனால், எழுத்தோட்டம், வழங்கிய விதம் இவற்றில் இந்தப் புத்தகங்களுடன் ஒருவிதமான ஒப்பீடு இருப்பதை என்னால் தவிர்ப்பது இயலாது என்று நினைக்கிறேன்.

உங்களது வலைப்பதிவுகளை ஒரு வருடத்திற்கு முன் படிக்க ஆரம்பித்தேன். உங்களைச்சுற்றி நடக்கும் நிகழ்வுகளை கூர்மையாகக் கவனித்து நீங்கள் எழுதுவது ரொம்பவும் பிடித்திருந்தது. நீங்கள் பார்ப்பதையெல்லாம் தெளிவாகவும் ஒருவித பரிவுணர்வோடும் எழுதுகிறீர்கள். ஒரு முறை உங்களது கடந்தகால நண்பர்கள் சிலரைப் பற்றி எழுதியிருந்தீர்கள்; ஒரு செல்வந்தர் வீட்டுப் பிள்ளை அரசு கொடுக்கும் சலுகைகளைத் தவறாகப் பயன்படுத்திக் கொண்டது பற்றியும், ஒரு பிராம்மணர் அந்திமக் கிரியைகளுக்கு உதவுவது பற்றியும் படித்து ரொம்பவும் கவரப்பட்டேன். உங்கள் தேவியர்களைப் பற்றி எழுதும் பல பல நிகழ்வுகளையும் படித்து மகிழ்ந்திருக்கிறேன். J  எனக்குத் தெரிந்து யாரும் இதைபோல ஆழ்ந்து எழுதுவதில்லை. நிறைய விஷயங்கள், குறைந்த சொற்களில்!

இந்த புத்தகத்தில் நான் என்ன எதிர்பார்க்கிறேன் என்று தெரியாமலேயே, ஒரு மிகச் சிறந்த வலைபதிவாளர் ஆக நான் கருதுபவர் எழுதியிருக்கும் புத்தகம் என்று உங்களது எழுத்தின் விசிறியாக வாங்கினேன். வலைபதிவு செய்வதும் புத்தகம் எழுதுவதும் வேறு வேறு விஷயம் என்று நினைக்கிறேன். சர்க்கரை தடவப்பட்ட, புகழுரைகளை நீங்கள் விரும்ப மாட்டீர்கள் என்று நினைக்கிறேன். இது போன்றவை உங்களுக்கு ஏற்கனேவே நிறைய கிடைத்திருக்கிறது.

ஒரு வாசகனாக இந்தப் புத்தகத்தை அணுக நினைக்கிறேன். நீங்கள் விஷயங்களை முன்னிலைப்படுத்தும் விதம், தொழில்நுட்பம், தொழில் சார்ந்த மனப்பான்மை, எழுதியதை திருத்துதல், கலை ஆகியவற்றை குறித்த எனது மதிப்புரையை எழுதலாம் என்று நினைக்கிறேன். இதில் உங்களுக்கு ஒன்றும் மாறுபட்ட கருத்து இருக்காது என்று நம்புகிறேன். 

டாலர் நகரம் நீங்கள் எழுதிய தினப் பதிவுகளின் தொகுப்பு என்று நினைக்கிறேன். அதனால் அத்தியாயங்கள் ஒன்றோடொன்று இசைவுப் பொருத்தமற்றவையாக இருக்கின்றன. ஒரு கைதேர்ந்த எடிட்டர் இவற்றை சரி செய்திருந்தால் எல்லா அத்தியாயங்களும் ஒன்றுக்கொன்று தொடர்புள்ளவையாக இருந்திருக்கக்கூடும். 

அத்தியாயங்களுக்கிடையே பயணிக்கும்போது பலமுறை தடுமாறினேன். இப்போது நடக்கும் நிகழ்வுக்கும், அடுத்த நிகழ்வுக்கும் இடையில் மிகப்பெரிய இடைவெளி. அடுத்த நிகழ்வு எப்போது நடந்தது, உடனேவா? சில நாட்களுக்குப் பிறகா? அல்லது கடந்து போன வாரத்திலா என்ற தடுமாற்றம்.

தேதிகள் குறிப்பிட்டிருக்கலாமோ என்னமோ, சரியாகத் தெரியவில்லை. அத்தியாயங்களில் தேதி குறிப்பிடுவது கட்டுரைக்கு என்ன மாதிரியான விளைவுகளை ஏற்படுத்தும் என்று எழுதி முடித்த பின்தான் சொல்லமுடியும் என்று தோன்றுகிறது. திரும்பவும் சொல்லுகிறேன்: ஒரு நல்ல எடிட்டர் இதையெல்லாம் வியத்தகு வகையில் செய்திருக்கக் முடியும். எடிட்டிங் என்பது ஒரு சிறப்புத்திறமை. சாதாரண எழுத்துக்களைக் கூட ஒரு நல்ல எடிட்டரால் மாபெரும் படைப்பாக மாற்றமுடியும். இப்படி நடப்பதை நான் பார்த்திருக்கிறேன். 

ஆனால் ஒரு சாதாரண எடிட்டரால் எழுத்துப் பிழைகளையும், இலக்கணப் பிழைகளையும் சரிசெய்ய மட்டுமல்ல, இசைவுத் தன்மையையும் கூட்டவும், வழங்குதலை மேன்மைப்படுத்தவும் முடியும். 

புத்தகத்தின் கலையம்சம் பற்றிச் சொல்ல வேண்டுமானால் நிறங்கள் இன்னும் கொஞ்சம் நன்றாக அமைந்திருக்கலாம். கருப்பு வெள்ளையில் அமைந்திருந்தால், இன்னும் அருமையாகவும், விலை மலிவாகவும் இருந்திருக்கும். கருப்பு வெள்ளைப் படங்கள் கதையை மிகவும் எடுப்பாகச் சொல்லும்; சின்ன சின்ன விஷயங்கள் கூட பிரமாதமாகத் தெரியும் கருப்பு வெள்ளையில்; காலத்தைக் கடந்து நிற்கும் கருப்பு வெள்ளைப் படங்கள்;  எத்தனை காலமானாலும் மங்காது; காகிதத்தின் இரசாயானங்களை நம்பி இவை இருக்க வேண்டியதில்லை. 

உங்கள் பதிப்பாளரும் இந்த துறையில் புதியவர் என்று தோன்றுகிறது. பதிப்பு என்பது ஒரு சிறப்புத்துறை. வெகு சமீபத்தில் ஒரு பதிவாளர் அனுபவம் மிகுந்த பதிப்பாளர் ஒரு விஷயத்தை முன்னிலை படுத்துவதற்கும், புத்தகத்தை விநியோகிப்பதற்கும், புதிதாக வருபவருக்கும், அல்லது சொந்தமாக வெளியிடுபவருக்கும் உள்ள மிகப்பெரிய வித்தியாசத்தை தனது பதிவில் சொல்லியிருந்தார். 

திருப்பூர் பற்றி: எனக்கு திருப்பூரின் மேல் என்றுமே அளவிட முடியாத ஈர்ப்பு உண்டு. இந்த நகரத்தைப் பற்றி நான் முதன்முதலில் கேள்விப்பட்டது : மற்ற எந்த மாநிலத்திலும் இல்லாத எண்ணிக்கையில் பென்ஸ் கார்களும் BMW கார்களும் ஓடும் இடம் என்று. ஒரு நகரத்திற்கு  என்ன ஒரு ஆச்சரியமான அறிமுகம்! எப்படி நிகழ்ந்தது இது? இதன் செல்வச் செழிப்பிற்கு என்ன காரணம்? செங்கல்பட்டு, சேலம், ஈரோடு போன்ற பழைய, மந்தமான நகரங்களை விட இது எப்படி மாறுபட்டது? எங்கிருந்து இப்படி ஒரு செல்வம் வந்தது?

இதற்குக் காரணமானவர்கள் யார்? நாம் விரும்புகிறோமோ, இல்லையோ நமது சமூகம் ஜாதிகளால் ஆனது. எந்த ஜாதி எத்தனையோ இடர்பாடுகளைக் கடந்து இங்கு தங்கள் பணத்தை முதலீடு செய்தது? அவர்களுக்கு பணம் எங்கிருந்து கிடைத்தது? 

தங்கள் நிலங்களை விற்றா? மூதாதையர்களின் சொத்துக்களிலிருந்தா? அரசிடம் குத்தகை எடுத்தார்களா? இங்கு இருக்கும் தொழிலாளர்கள் யார்? எந்த ஜாதிக்கு இதனால் பயனடைந்தது? முதலாளிகள் தங்கள் ஜாதியைச் சேர்ந்தவர்களை வேலைக்கு வைத்தார்களா, அல்லது வேறு ஆட்களையா? பூகோள அமைப்பு எப்படி? இதையெல்லாம் விளக்கும்படியாக சில குடும்பங்களின் கதைகளைச் சொல்லி புத்தகத்திற்கு காரம், சுவை சேர்த்திருக்கலாம்.

மாசுபடுவதைப் பற்றி மிகக் கடுமையாக எழுதியிருக்கிறீர்கள். இது மன்னிக்கமுடியாத குற்றம். இதற்கு முதலாளிகள் மட்டுமல்ல அரசும் குற்றவாளிதான்.  இதற்காக வேண்டுமென்றே அதிகப் பக்கங்கள் செலவழித்து விட்டீர்களோ என்று தோன்றுகிறது. வலைப்பதிவு வாரம் ஒரு முறை  வருவதால் ஒரே விஷயத்தைப் பற்றி நிறையப் பேசுவது சரி. புத்தகத்தில் தொடர்ந்து திரும்பத்திரும்ப படிப்பது அலுப்பாக இருக்கிறது. 

பல நல்ல விஷயங்கள் இந்த தொழிற்துறையினால் வந்திருக்கிறது. தமிழ்நாட்டிற்குப் பெருமை சேர்க்கும் நகரம் இது. பல ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் நன்மை பெற்றிருக்கிறார்கள். ஆயிரக்கணக்கான இளம்பெண்கள் இங்கு வேலை செய்து, தங்கள் வருமானத்தைச் சேர்த்து வைத்து திருமணம் செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள். 

இந்தக் கதைகளையும் உதாரணத்துடன் சொல்லியிருக்கலாம். புதுப்புது மனிதர்கள் இங்கு வந்து, வேலை செய்து பணம் ஈட்டி, திருமணம் ஆகி, இங்கேயே நிலம் வாங்கி குடியேறி இருக்கிறார்கள். இவர்களைப் பற்றியும் சொல்லியிருந்தால் பல அத்தியாயங்கள் வெறும் புள்ளி விவரங்களாக மாறியிருக்காது.

உங்களைப் பற்றி, உங்கள் குடும்பத்தைப் பற்றி சொல்லியிருக்கலாம். உங்கள் வலைப்பதிவுகளைப் படிப்பதால் எனக்கு இவை தெரியும். ஆனால் ஒரு புதியவர் வந்து இந்தப் புத்தகத்தைப் படிக்கும்போது அங்கங்கே இடைவெளி இருப்பதுபோலத் தெரியும். உங்கள் வலைபதிவு வாசகர்களுக்காக இந்த புத்தகத்தை வெளியிட்டுள்ளீர்களா? பொதுமக்களுக்காக இல்லையா? 

நான் எழுதிக் கொண்டே போகிறேன்.... நான் நினைத்ததைவிடக் கடுமையாக விமரிசித்துவிட்டேனோ? மன்னிக்கவும். இந்தப் புத்தகத்தைப் படித்து சில வாரங்கள் ஆகின்றன. ஒரு விசிறியின் உற்சாகத்துடன் உங்களுடைய வலைப்பதிவுகளை மிக விரும்பிப் படிப்பவன் நான். உங்களுடைய பழைய பதிவுகள் பலவற்றையும் படித்தவன். அதனால் பதிவுகளின் தரத்துடன் உங்கள் புத்தகத்தைப் பற்றிய மதிப்பீட்டை செய்கிறேன்.

நீங்கள் இதை எதிர்பார்த்திருக்க மாட்டீர்கள். ஆனால் கருத்துரை என்பதை எனக்கு முடிந்த அளவில் சிறப்பாகச் செய்ய நினைப்பவன் நான். 

ஒரு புத்தகத்தில் இருப்பதை விட மேலதிகமாகச் சொல்ல முடியும். எல்லாவற்றிலும் தனித்து நிற்பது விஷயத்தை எப்படிச் சொல்லியிருக்கிறீர்கள் என்பதும், தொகுத்து வழங்குதலும் தான்.

எல்லை மீறி இருந்தால் மன்னிக்கவும். ஆனால் நான் சொன்னதில் ஒரு சில நிச்சயம் நீங்கள் அடுத்த புத்தகத்தை வெளியிடும்போது உண்மையாகத் தோன்றும் என்று நினைக்கிறேன்.

இதை ஒரே மூச்சில் எழுதி முடித்துவிட்டேன்; எடிட் செய்யவில்லை. அதனால் எழுத்துப் பிழைகளையும், தெரியாமல் உங்களை நோகச் செய்திருந்தால் அதற்காக மன்னிக்கும்படியும்  கேட்டுக் கொள்ளுகிறேன். டாலர் நகரம் பலர் தங்களது கனவுகளை எப்படியோ நிறைவேற்றிக் கொள்ளத் துடிக்கும் ஒரு நகரத்தைப் பற்றிய உங்கள் புத்தகத்தைப் படித்து முடித்த மூன்று வாரங்களுக்குப் பின் என் மனதின் பிரதிபலிப்பை எழுதியிருக்கிறேன்.

அன்புடன்,

ராஜாமணி

மொழிபெயர்ப்பில் உதவியவர் =  திருமதி ரஞ்சனி நாராயணன் பெங்களூர்

Dear jothiji,

i bought it in chennai early january and read it about a month ago, after coming back to toronto where i have lived since 1973. i read this immediately after reading kanganam by perumal murugan & vettupuli by thamizhmagan. so invariably, i guess, some comparison to those two, in terms of flow and presentation, creeps in this note.

i started reading your blogs about a year ago, and liked them, particularly, for their incisive analysis of events. what you see, you write, clearly and with a sympathy. i still remember one blog which impressed me deeply, about a couple of your friends from the past - one about sons of rich families who misued govt benefits, a brahmin who is helping funeral ceremonies and such. and the numerous anecdotes relating to your deviars :). 

Nobody i know, writes so deeply, and with a conciseness - so much of a story told in so few words! 

so, i bought dollar nagaram as a fan of yours, already pre sold. not knowing what to expect of this book, from whom i considered a superb blogger. blogging regularly, and writing a book, are two different worlds, i think.  i am quite sure you do not want cheesy  sugar coated sycophantic praises, as you probably get enough of that. 

my approach to that, i thought, would be best from an approach of a reader to a book ie its presentation, technicality, professionalism, editting, art and such. hope you dont mind this, as i feel more comfortable with this type of analysis, than a straightford, 'love your story, can't wait for the next' :)

the book dollar nagaram is a compile of daily blogs i think, there is choppy presentation between chapters. a good editor would have smoothened it out, so that there is continuity from one chapter to the next. when i was moving between chapters, many a times i was lost, as to whether the next incident happened immediately, a few days later or weeks past. 

not sure if it would have been good to put dates. or not. one could gauge the effect of dating the chapters only after trying it out. again, maybe good editing would have done wonders. let me explain please - editting is a skillset by itself. a good editor can make an ordinary product into a masterpiece. i have seen that happen. but a normally competent editor, can not only correct typos, grammar, but also improve cohesiveness and presentation.

the art work. the colour could have been better. but what would have been superb (& cheaper) is black/white frames. the b/w pictures tell very effective stories, stand the test of time and do not fade with age and are not mercy to the chemistry of the paper in which it is printed. 

i suspect your publisher is also new to the game. publishing is a very specialized field, and even recently, another great blogger, has mentioned the huge difference an experienced publisher makes in the presentation & distribution of a book, as opposed to a novice or self publishing.

about tiruppur: always been fascinated by it. when i first heard about thirupur, i was told, that there were more benz/bmw per capita, in that town, than elsewhere in india. what an amazing introduction to a town. how did it come about that way? what caused its prosperity? how is it different from chinglepet  or salem or erode, all those ancient towns, stagnant. thiruppur came out of no where to riches. 

and then who are the people who did this. like it or not, we are a society of castes. who are the castes who took the risk and invested their money? where did their original funds come from? from sale of lands? ancestral property? govt contracts? and who are the labourers? again which castes profited? did the owners hire their own or others? and from geographically close by? and such? to reinforce this, some family stories of these folks, and such, would have added spice and flavour.

i felt, that you were very hard on the damaging effects of the pollution. i agree. it was an unforgivable crime. it was not only the owners, but also the government that was guilty. i dont know whether you spent too many pages on it deliberately. when you post it in blogs, a week's blogs on the same subject may be ok. but when it is read continuously, one gets a bit tired of repetition.

.. and many a good things came out of the industry. it brought pride to tamil nadu. lots and lots of people prospered. thousands of girls saved up and got married. these stories too could have been told..with examples. strangers who came, worked, prospered, married/bought farm land, left. would have humanized the somewhat statistical approach seen in many chapters.

a bit more about your family, background, and yourself would have been good. knew all these things from your blog. but for a stranger, there are gaps in the book, as i think it has been published for your blog readers. and not for the general public. no?

i am on a run here...and find that i have been more critical than intended. so sorry if i sound that way. as i said, it has been a few weeks since i read your book. and i do read your blogs with avid interest and fan fervour every time you publish it. and gone through many many of your old ones. so i think, i tend to judge the quality of the blog with the book.

this may not be what you were expecting, but is the best i feel i could do, in terms of feedback. the content of any book is many a times overlaps others. but what is unique is the style presentation and editing. 

please forgive me, if i have trespassed too far. but hopefully, atleast a part of the above, is valid, when you publish your next book. 

the above came to me in one sitting. i have not editted it :) and so apologies for any typo, errors and (unknowingly) any unintended hurts. this is more my reflection, three weeks after reading dollar nagaram, the city where everyone chases their dreams. by hook or by crook.

sincerely

Rajamani