மசாலா தூவினால் தான் மரியாதையா?

அப்பா எப்போதும் தினமணி மட்டும் தான் வாங்குவார்.  

தொடக்கத்தில் எரிச்சலாக இருந்தாலும் மேல்நிலைப்பள்ளி வந்த சமயத்தில் அதில் தொடர்ச்சியாக வரும் சிறப்புக்கட்டுரைகளை கடையில் இருக்கும் அந்த மதிய நேரத்தில் வாசித்துக் கொண்டு இருப்பதுண்டு.

புரிந்ததோ இல்லையோ வாசிப்பு என்பதனை ஒரு கடமையாக வைத்திருந்த காலமது.

நூற்றுக் கணக்கான கட்டுரைகளை வாசித்துள்ளேன். 

இன்று கட்டுரைகள் சார்ந்த வாசிப்புக்குத் தான் முக்கியத்துவம் கொடுக்கின்றேன். ஒவ்வொரு முறையும் ஒரு குறிப்பிட்ட விசயத்தை வாசித்து முடிக்கும் போது "அட நமக்கு இத்தனை நாளும் இது குறித்து தெரியலையே" என்ற அங்கலாய்ப்பும் வந்து விட அடுத்த தேடல் தொடங்க காரணமாக அமைந்து விடுகின்றது.

எழுதி அனுபவமில்லாதவர்கள் எது குறித்து வேண்டுமானாலும் எழுதலாம்.  எதைப் பற்றி எழுத வருகின்றதோ அதிலிருந்தே எழுதத் தொடங்கலாம். ஆனால் படிப்படியான மாறுதல் தேவைப்படும் களத்தில் இந்த எழுத்துக்களம் முக்கியமானது. 

நாம் எப்படி ஒன்றைப் பார்க்கின்றோம். அதுவும் மற்றவர்களிடமிருந்து எப்படி அதனை வேறுபடுத்தி எழுத்தில் காட்ட முயற்சிக்கின்றோம் என்பதில் தான் முக்கியத்துவம் உள்ளது.

அந்த முக்கியத்துவம் தேவையில்லை என்றாலும் கவலைப்படத் தேவையில்லை. எழுதும் சுகம் என்பதும் அது மற்றவர்களுக்கு எந்த விதத்தில் பிடிக்கும் என்பதும் எவராலும் அனுமானிக்க முடியாத ஒன்று.

நாம் ஒன்றை அனுபவித்து ரசித்து எழுதியிருப்போம். ஆனால் அது சீந்துவாரற்று கிடக்கும்.  சிலவற்றுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்காமல் மேம்போக்காக எழுத அது பலராலும் சிலாகித்து பேசப்பட்டு இருக்கும்.  காரணம் படிப்பவனின் வாழ்க்கை என்பது எழுதுபவனால் யூகிக்க முடியாத ஒன்று.  எழுத்தும் வாசிப்பும் சில சமயம் பொருந்தி போய்விடும். பல சமயம் அந்த வாய்ப்பில்லாமல் போய்விடும்.  கவலைப்படத் தேவையில்லை.

எழுதிக் கொண்டே இருக்கும் போது தான் அந்த சூட்சமத்தை உணர முடிகின்றது. 

வலைதளத்தில் எழுதுபவர்கள் தொடக்கத்தில் தங்களது அனுபவங்களை எழுதினால் போதும் என்று தான் நான் சந்தித்த நபர்களிடம் சொல்லியுள்ளேன்.  காரணம் அது தான் எளிதானது. படிப்படியாக வளர்த்துக் கொண்டு மற்ற விசயங்களைப் பற்றி எழுதலாம்.

நம்முடைய அனுபவங்கள் குறித்து எழுதும் போது நம்முடைய எழுத்து பலம் தெரிய வரும்.  கோர்வையாய் கோலம் போடும் தன்மை புரியும். வாசித்துக் கொண்டிருப்பவனை நகர விடாது இழுத்துச் செல்ல வேண்டிய சூட்சமத்தை உணர வைப்பதன் சூத்திரத்தை புரிந்து கொள்ள முடியும். வாசிப்பவனை நம் எழுத்திலிருந்து நகர விடாது "நான் உங்க கட்டுரையை ஓரே மூச்சில் படித்து முடித்தேன்" என்று சொல்ல வைக்க வேண்டிய  அவசியம் புரியத் தொடங்கும்.

ஆனால் சமூகம் சார்ந்த நிகழ்வுகளைப் பற்றி எழுதத் தொடங்கும் போது தான் நம்முடைய எழுத்துத் தகுதிகள் குறித்து நமக்கே புரிய வரும். நாம் எழுத்துக் கலையில் வளர்ந்துள்ளோமா? என்பதன் சவால் இங்கிருந்து தான் தொடங்குகின்றது.

நான் சமீபத்தில் வாசித்த தொடர் போன்ற  ஊரான் கட்டுரை இதற்கு நல்ல உதாரணம். மிக தெளிவாக கையாண்டு இருந்தார்.

"கரணம் தப்பினால் மரணம்"என்கிற நிலையே இங்கே தான் தொடங்குகின்றது.  அதுவும் களத்தில் சூடாக விவாதித்துக் கொண்டிருக்கின்ற விசயம் என்றால் சொல்லவே தேவையில்லை.  

உளறி வைக்க முடியாது. 

உண்டு இல்லையென்று படுத்தி எடுத்து விடுவார்கள். ஒரு வேளை நாம் தவறு செய்திருந்தாலும் அடுத்த முறை திருத்திக் கொள்ள வாய்ப்பாகவும் அமைந்து விடும்.  அதுவே நம்மை வளர்க்க ஒரு காரணியாகவும் அமைந்து விடுகின்றது. இப்படித்தான் நானும் வளர்ந்துள்ளேன்.  இன்று பத்திரிக்கையின் படிக்கும் ஒரு சிறிய துணுக்குச் செய்திகளை வைத்துக் கொண்டு தினசரி வாழ்க்கையில் பார்த்த மற்றொரு நிகழ்வோடு கோர்த்துச் சொல்லும் அளவுக்கு வளர்ந்துள்ளேன்.

அப்பா வாங்கிய தினமணி கொடுத்த தாக்கம் எனக்கு அரிச்சுவடியாக இருந்துருக்குமோ என்று இப்போது நினைத்துப் பார்க்கின்றேன். அதன் நீட்சியே நான் இந்த தளத்தில் எழுதும் சமூகம் சார்ந்த கட்டுரைகளுக்கு முக்கிய காரணமாகக்கூட இருக்கக்கூடும். 

ஆனால் இன்று குறிப்பிட்ட தனி இதழ்களைத் தவிர்த்து ஆழமான கட்டுரைகள் எந்த வெகுஜன பத்திரிக்கைகளிலும் வருவதில்லை.  ஒரு திரைப்படம் வந்தவுடன் மாங்கு மாங்கென்று அதற்கு விமர்சனம் எழுதும் நம் வலையுலக மக்கள் ஒரு அரசாங்கத்தின் புதிய திட்டத்தைப் பற்றி கண்டு கொள்வதில்லை. காரணம் கேட்டால் அது போன்று எழுதினால் எவரும் வந்து படிக்க மாட்டார்கள் என்ற மாயப் போதையில் தான் பலரும் இருக்கின்றார்கள். நிச்சயம் அப்படி வலையுலகம் இல்லை என்பது நான் கண்ட உண்மை. அற்புதமான வரவேற்பு கிடைத்துக் கொண்டு தான் இருக்கிறது.

அப்படி வலையில் வந்தாலும் மசாலாக்கள் தூவப்பட்டு அல்லது கட் அண்ட் பேஸ்ட் என்கிற ரீதியில் தான் உள்ளது. 

அது படித்தவுடன் மறந்து போகும் அளவிற்குத்தான் உள்ளது. படிப்பவனுக்கு ஒரு சுகம் தேவை என்பதற்காக வெறுமனே மசாலா வாடையை வைத்து ஒப்பேற்றி விடவும் முடியாது.  அடுத்தமுறை பெயரை பார்க்கும் போது மனதிற்குள் புன்னகைத்து விடுவார்கள்.  

பல எழுத்தாளர்கள் முதல் வலையுலக மக்கள் வரைக்கும் காலப் போக்கில் காணாமல் போனது இந்த வகையில் தான். நம்முடைய கவனம் கருத்தில் இருப்பதைப் போல அதை படிப்பவனுக்கு கொண்டு சேர்ப்பதிலும் கவனம் வைத்திருக்க வேண்டும். என் அனுபவத்தில் விமர்சனம் எதுவும் கொடுக்காமல் ஆழ்ந்து படிப்பவர்கள் ஆயிரக்கணக்கான பேர்கள் இருக்கின்றார்கள்.  

இது போன்ற நூற்றுக்கணக்கான பேர்களை ஒவ்வொரு சமயத்திலும் நான்  சந்தித்துள்ளேன். ஆச்சரியப்படுத்தியுள்ளனர்.

ஈழம் தொடர்பாக திருமாவேலன் எழுதிய கட்டுரைகள் ஒவ்வொன்றும் முத்தானவை.  எவரையும் படிக்க வைக்கும் நடை அதே சமயத்தில் உண்மைகளை முடிந்தவரைக்கும் அருகே சென்றும் பார்க்கும் துணிச்சலும் உள்ளவர். என் எழுத்துப் பாதையில் இவரின் தாக்கமும் உண்டு. 

நானும் இந்த தளத்தில் முடிந்தவரைக்கும் பல சமூகம் சார்ந்த கட்டுரைகளை எழுதி உள்ளேன்.  இது என் எழுத்துலக வளர்ச்சி என்பதாக எடுத்துக் கொள்வதுண்டு. மற்றவர்களின் பாராட்டுக்களை விட எழுத்துலகில் நமக்கே நம் எழுத்தின் மீது ஒரு மரியாதை வர வேண்டும். இன்று வரையிலும் என் பழைய பல கட்டுரைகளை படித்து விட்டு மின் அஞ்சல் வாயிலாக பாராட்டுச் சொல்பவர்கள் அநேகம் பேர்கள் உள்ளனர்.

தேவியர் இல்லத்திற்கு எப்போதும் போல வந்தவர்களுக்கு,அவ்வப்போது  வந்து கொண்டிருப்பவர்களுக்கு இந்த இணைப்பு உதவக்கூடும் என்பதற்காக இந்த பதிவு. ஏதோவொரு வகையில் இந்த ஒவ்வொரு கட்டுரையும் எனக்கு சிறப்பான அங்கீகாரத்தை தந்துள்ளது.  

இந்த பதிவுகளுக்கு பலதரப்பட்ட விமர்சனங்கள் கிடைத்தது. விமர்சனப் பார்வையின் மூலம் நான் சென்று கொண்டிருக்கும் பாதை புரிபடத் தொடங்கியது. 

என் எழுத்துப் பயணத்தில் நான்காம் ஆண்டில் முடிவில் நிற்கும் நான் என்னுடைய எழுத்தின் வளர்ச்சியை அங்கீகரித்தவர்களுக்கு நன்றியை இங்கே எழுதி வைப்பது என் கடமையும் கூட.

மாற்றத்திற்கு ஆசைப்படு.....................

(இதில் உள்ள படங்கள் தினந்தோறும் நான் கூகுள் ப்ளஸ் ல் போடும் படங்களில் சில. நான் ரசித்த சிலவற்றை உங்கள் ரசனைக்காக)

இட ஒதுக்கீடு - ஒடுக்கப்பட்டவர்களின் வாழ்க்கை

தர்மபுரி - வன்முறையும் வன்மமும்

மதமாற்றம் --- விளிம்பு நிலை மனிதர்கள்.

காதோடு பேசலாம் வாங்க.

அரசியல் அதிகாரம் -- பயத்தை உருவாக்கு

சமச்சீர் கல்வி வரமா சாபமா?

ஊரெல்லாம் பெட்ரோல் வாசம்

கச்சத்தீவு - உண்மைகளும் எதார்த்தமும்

நீயும் பொம்மை நானும் பொம்மை

அத்தனைக்கும் ஆசைப்படு

தண்ணீரில் விளையாடிய நாடுடா இது?

சுருக்கமாக பேசு.........

மாற்றத்திற்கு ஆசைப்படு